پر واضح بود سپاهانی که در صدد باز پس گیری صدر کوتاه نمی آید هرگز شکست در نیمه اول را برنمی تابد و در نیمه دوم با هدف جبران گل خورده پای به میدان می گذارد.
هر چند در نیمه دوم باز باید استقلالی‌ها را ستود که پا به پای سپاهانی ها و حتی پر تلاش تر و پر موقعیت تر از آنها ظاهر شدند اما آن اتفاقی که نباید می افتاد و از آن ترس داشتیم افتاد آن هم در دقیقه ۷۵.
آری وقتی چندین و چند حمله می کنی ولی نمی توانی گل بزنی روی یک اتفاق، روی یک حادثه و حتی اشتباه گل تساوی را دریافت می کنی.
درست است ۱۵ دقیقه وقت باقیمانده تا پایان بازی می تواند برای زدن گل کافی باشد اما نه برای استقلال و سپاهانی که برای گل زدن باید زمان و زمین را به هم بدوزند تا از خط دفاع یکدیگر آتو بگیرند.
نه هر چقدر از برد نیمه اول خوشحال بودیم این تساوی بسیار توی ذوق مان زد، در شبی که می توانستیم با کمی فقط کمی دقت بیشتر سپاهان را با همان تک گل جوما شکست می دادیم و از رده یازدهم به رده هفتم صعود می کردیم متاسفانه باز حسرت خوردیم.
تساوی های دنباله داری که هیچ به درد استقلال نمی خورند و برای استقلال در جدول صعود حساب نمی شوند.

13 دی 1403