هر چقدر دوست داریم هر چه زودتر این فصل کابوس وار به انتها برسد و برای فصل بعد خودمان را دگرگون شده ببینیم، با نیمکت جدید و نفراتی مثمرثمرتر اما باز نمی توانیم بی خیال این فصل شویم.
استقلال برایمان همیشه استقلال بوده است و دلمان برایش می سوزد، تفاوتی نمی کند که استقلال کجای جدول باشد، نمی توانیم استقلال این فصل را اینطور در جایگاه یازدهم رها کنیم، نه این جایگاه در شأن تیم محبوبمان است و نه ما باور می کنیم که استقلال محبوبمان در این جایگاه قرار دارد و با سقوط هیچ فاصله ای ندارد.
حتی اگر دوست داشته باشیم این فصل هم هر چه سریع تر به پایان برسد باید به فکر 14 بازی باقیمانده در لیگ، ادامه رقابت در جام حذفی و سه بازی باقیمانده آسیایی باشیم.
استقلال را اگر از امروز بخواهیم رها کنیم مطمئنا این عملکرد ضعیف و نتایج افتضاح همین طور ادامه دار خواهند شد، چند تساوی متوالی دیگر با یکی دو شکست استقلال را به رده پانزدهم خواهد رساند، و باید هر چه زودتر جلوی این نتایج افتضاح گرفته شود.
حذف از جام حذفی که تنها امیدمان برای این فصل است دیگر همه چیز را تمام شده خواهد کرد و این را هرگز دوست نداریم، هر چند رقابت در جام حذفی و بازیهای تک حذفی بسیار پر استرس و اضطراب خواهد بود.
بازی های آسیایی هم که تنها پس از دو فصل محرومیت از حضور در آن برایمان این فصل شروع دوباره ای بود با شکل و شمایل جدید هم برایمان چنگی به دل نزد سه شکست و تنها یک برد حاصل کارمان شد.
اما باز هم نمی توانیم بی خیال استقلال مان شویم، نمی توانیم رویمان را برگردانیم و بگوییم بی خیال همه نتایجی که گرفت، نمی توانیم بگوییم هر چه بادا باد حتی اگر استقلال را در انتهای جدول ببینیم.
استقلال را بی خیال نمی شویم و حتی برای همین 14 هفته باقیمانده از استقلال انتظار داریم، جایگاه استقلال انتهای جدول نیست حتی اگر به صدر و کورس صدرنشینان نرسیم.
بی خیال بازی های آسیایی نمی شویم و انتظار داریم که قدر این فصل آسیایی را بدانیم شاید فصل آینده دیگر نباشیم.

3 بهمن 1403