قبل از بازی مصاحبه می کند و می گوید که این تیم حق اشتباه ندارد و هواداران انتظار برد دارند و باید به نتیجه برسیم.. بازی که شروع می شود در تمام طول 90 دقیقه هیچ احساسی بر اینکه این تیم به دنبال نتیجه است و علاقه بر برد دارد هرگز دیده نمی شود، حتی چند موقعیت خطرناک ملوانی ها می رفت تا دومین شکست متوالی را هم برای استقلالی ها به ارمغان بیاورد که خدا را شکر نشد.
پس از پایان بازی در برابر انتقاد و سؤالات چالشی خبرنگاران موضع می گیرد و از تیمش که اصلا فوتبال بازی نکرد و نتیجه هم نگرفت دفاع می کند در صورتی که اصلا تیمش قابل دفاع نبود و گفت که برای تیم شدن نیاز به زمان دارد و معلوم نیست که 9 هفته در نیم فصل اول و دو بازی در نیم فصل دوم زمان مناسبی برای شناخت تیم و پیاده کردن تاکتیک ها و تفکرات یک سرمربی نیست؟!
وقتی تیم نتیجه نمی گیرد پر واضح است که انگشت اتهام ابتدا و انتها به سمت سرمربی تیم می رود.. واقعا نمی دانیم چه بر سر این استقلال آمده است.. این بازیکنان نه زمان نکونام فوتبال بازی می کردند و نه حالا میلی به فوتبال بازی کردن برای موسیمانه دارند.. نمی دانیم موسیمانه به چه می اندیشد که نمی تواند تیمش را به باد انتقاد بگیرد.. به چه می اندیشد که هنوز از بازیکنان تیمش که فوتبال بازی نمی کنند حمایت می کند؟ به چه می اندیشد که هنوز صدای اعتراض روی سکوها حیا کن رها کن ها را برایش ترجمه نکرده اند.

7 بهمن 1403