اهل توهین نیستیم، بی اخلاقی و بد دهنی را هم هرگز دوست نداریم، اما اگر پای تیم محبوبمان استقلال در میان باشد، مقابل افرادی که مطمئن هستیم برای سقوط و خرابی و آبروریزی نام استقلال تلاش می کنند و حاضر نمی شوند که نه اعتراف کنند و نه از صندلی و پست و جایگاهی که در آن قرار دارند کنار بروند، سخت می جنگیم، دعوا هم می کنیم و حاضر هستیم به هر ترتیبی که شده آنها را از صندلی و جایگاهی که دارند پایین بکشیم و از استقلال با خفت و بی احترامی بیرون بیندازیم، حال این افراد می خواهد مدیرعامل باشد یا سرمربی، دستیار مربی باشد یا بازیکن یا هر شخص دیگری.
حال و پس از هفته ها و ماه‌ها می بینیم که سهراب بختیاری زاده نمی تواند به استقلال کمک کند، و بواسطه رابطه به نیمکت استقلال رسیده، بار فنی ندارد، نیمکت استقلال هم آنقدر بزرگ و داغ است که از حد و اندازه های بختیاری زاده خیلی بزرگ تر است.
ایشان هم در نتیجه گیری دارند همان راه موسیمانه را دنبال می کنند، شکست و باز تساوی پشت تساوی.. و این یعنی اینکه صراحتا نه استقلال با بختیاری زاده از این بحران خارج می شود و به جایگاه مناسب خود بازمی گردد و نه بختیاری زاده با استقلال به نتیجه و کارنامه موفقی خواهد رسید.
پس با این تفاصیل چه اصراری بر ماندن و ادامه تکرار این نتایج ضعیف.. بی تعارف اگر واقعا خودت را دوست داری و آینده تیم استقلال برایت مهم است همین فردا استقلال را ترک کن.. دیگر این چه بهانه ای است که می آورید؟ که از مدیران باشگاه می خواهید اجازه دهند شما از استقلال کنار بروید؟
مگر این مدیران به شما اجازه می دهند تا زمانی که به تعلل خود ادامه می دهند نیمکت تیم شان خالی از سرمربی باشد؟
نه آقای بختیاری زاده اگر واقعا استقلال و هواداران آن برایتان اهمیت دارند همین فردا شنبه با تاجرنیا و نظری جویباری فوق العاده جلسه می گذاشتید و رسما جدایی خودتان را اعلام می کردید.. این یعنی تعصب، این یعنی دلسوزی، این یعنی احترام به هوادار.. خودتان هم که اعتراف کردید حاضرید تمام مبلغ قراردادتان را هم برگردانید.. پس لطفا به خودتان احترام بگذارید تا اتفاق تلخی نیفتد.

20 بهمن 1403