طبیعتا تساوی و کسب یک امتیاز در سیرجان از شکست و از دست دادن تمام 3 امتیاز بهتر است، اما دیگر برای هواداران یک امتیاز با صفر امتیاز تفاوتی نمی کند، وقتی هشت هفته متوالی نتایج استقلال یا تساوی است یا شکست پس دیگر چه تفاوتی می کند، هشت بازی و تنها 5 امتیاز عملکرد تیم تحت هدایت پوژوویچ، کارنامه ای بد از بدتر.
هوادار آبی دیگر از این استقلال هیچ نمیخواهد، برایش رده یازدهمی با دوازدهمی، رده سیزدهمی با چهاردهمی تفاوتی نمی کند، استقلال در این فصل نه در کورس قهرمانی بود و نه در تلاش برای فرار از سقوط.. استقلال این فصل رها شده بود. رها شده از سمت مدیران هلدینگ، رها شده از سمت نماینده هلدینگ، رها شده از سمت مدیریت باشگاه و حتی رها شده از سوی کادرفنی و بازیکنان.
این استقلال این فصل به معنای واقعی تنهای تنها بود، کسی دلش برای این استقلال نسوخت و طوری رها شد که هر چه مدیر آمد تنها برای شناخته شدن و در ویترین قرار گرفتن آمد، هر فردی که روی نیمکت نشست به آرزوی خود رسید و نشستن روی نیمکت بزرگ و پرافتخار استقلال را تجربه کرد. بازیکنانی پیراهن آبی این تیم را در این فصل پوشیدند که هیچ شناخته نمی شدند اما با اعتبار استقلال شناخته شدند اما...
اما همه آنها سهمی از نام استقلال برای خود برداشتند اما بدون اینکه بفهمند و درکی از این موضوع داشته باشند که استقلال را برای خود تکه تکه کردند و در این فصل چیزی از استقلال باقی نگذاشتند تا استقلال در پایان هفته 27 در رده یازدهم نمایش داده شود.

28 فروردین 1404