پس از واگذاری باشگاه استقلال به بخش نیمه خصوصی هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس، هواداران این باشگاه تا حدود بسیار زیادی از این جا به جایی احساس خوشحالی و خوشبختی کردند.
اما هر چه بیشتر و بیشتر از این انتقال گذشت و تغییرات فراوانی که دوباره بوجود آمدند که همگی در ذهن هواداران آبی تداعی کننده تکرار داستان های پیچیده و بی نتیجه و تلخ دوران پایانی مالکیت وزارت ورزش بر باشگاه استقلال می داد شده اند.
حال با گذشت تقریبا یکسال یا همان یک فصل از مالکیت هلدینگ خلیج فارس بر باشگاه استقلال اوضاع نابسامان این تیم نشان از درستی یا نادرستی این انتقال می دهد.
هر چند باید همچنان به هلدینگ خلیج فارس فرصت داد تا حداقل یک فصل دیگر مدیریت خود بر فوتبال و باشگاه بزرگی چون استقلال را تجربه کند تا شاید کمی ها و کاستی ها و کمبودها و عیب و ایرادها بیشتر از قبل مرتفع شوند آنگاه شاید بهتر و مشخص تر می توان روی مدیریت هلدینگ خلیج فارس بر باشگاه استقلال نظر قطعی و کاملی داد.
اما تغییر واضح و آشکاری که در یک فصل گذشته در راس باشگاه استقلال مشخص است این بوده که باشگاه استقلال با وجود هلدینگ خلیج فارس صاحب دو مدیر و دو تصمیم گیرنده شده است.
در اواخر فصل گذشته تا اوایل این فصل با شهریاری نماینده هلدینگ و سمیعی مدیرعامل از باشگاه استقلال رونمایی شد و از اوایل این فصل هم با تاجرنیا نماینده هلدینگ و نظری جویباری مدیرعامل در حال ادامه و سپری شدن است.
اما نکته حائز اهمیت در این موضوع این است که چرا استقلالیها بیشتر از اینکه از زبان مدیرعامل باشگاه اخبار و اوضاع باشگاه و تیم محبوبشان را بشنوند و دنبال کنند بشتر از زبان نماینده هلدینگ یا رئیس هیات مدیره یعنی تاجرنیا می شنوند و در حال دنبال کردن آن هستند.
به معنای درست تر این است که باشگاه استقلال با تغییر مالکیت خود از وزارت ورزش به هلدینگ خلیج فارس صاحب دو مدیر شده است، یک مدیر آشکار که همان نماینده هلدینگ است و یک مدیر سایه و پنهان که در ظاهر نظری جویباری است که فرامین هلدینگ خلیج فارس را اجرا می کند.

24 اردیبهشت 1404