هر بازی که تمام می شود از نتیجه بدست آمده دل نگران می شویم، از از دست دادن امتیازهای آن بازی کلافه می شویم، از اینکه هر هفته می گذرد و ما در حسرت برد می مانیم سردرگم شده ایم، اما باز برای بازی بعدی شوق داریم.
برای بازی بعدی امید داریم، قبل از شروع بازی پیش خود می گوییم نه از این بازی دیگر خواهیم برد، از این بازی دیگر استارت بردهایمان را خواهیم زد.. دیگر قرار نیست امتیاز از دست بدهیم، دیگر قرار نیست بد بازی کنیم، دیگر قرار نیست اتفاق غیر باب میل مان بیفتد اما باز... .
استقلال مان را دوست داریم و اگر جز این بود هرگز آن را همراهی نمی کردیم، استقلال مان را دوست داریم و اگر جز این بود رهایش می کردیم، اما استقلال مان را دوست داریم و از دوست داشتن مان است که همچنان به بازی های بعدی امید داریم، امیدوار به نتیجه گرفتن و شروع بردهای سریالی، شاید از این بازی و به امید خدا قطعا از این بازی.

4 مهر 1404