اینجا قرار نیست رمانتیک بازی در بیاوریم و آنقدر احساسی بنویسیم که به قول معروف از آن طرف بوم خود را به پایین پرت کنیم، خیر، اما به واقع بهترین روزهای زندگی مان روزهایی هستند که تیم محبوبمان استقلال بازی دارد، دیدن بازی تیم محبوبمان همچنان برایمان دلنشین است، هر چند در پنج بازی گذشته آنقدر از آنها تساوی و شکست دیده ایم که فراموش کرده ایم گزینه سومی (که البته باید گزینه اول برایمان باشد) یعنی برد هم هست که داریم افسرده می شویم اما ... .
اما تا بازی تیم محبوبمان تمام می شود، هر چقدر غر می زنیم، گله می کنیم و انتقاد می کنیم، اما برای بازی بعدی یک روز قبل از بازی باز انگیزه می گیریم که این بازی دیگر بازی جبران مافات است، این بازی دیگر زمان شروع بردهایمان است و باز انگیزه می گیریم و باور داریم که تیم محبوبمان با همین نفرات و با ساپینتو به نتیجه می رسد، وقتی خوب می دانیم که تنها این باور است که هیچ وقت کمرنگ نمیشود وقتی باور داریم که استقلال در همین فصل و به همین زودی ها از نوار ناکامی هایش جدا می شود و روی دور برد خواهد افتاد.
امیدواریم، به واقع امیدواریم که از همین بازی امشب برابر المحرق این شروع زده شود...

9 مهر 1404