مرز میان خوشحالی و ناراحتی تنها یک لحظه است، یک صحنه است، یک حرکت است، آبی پوشان که نتوانستند از آن همه موقعیت خطرناک خود نهایت استفاده را ببرند و تعداد گل های خود را از عدد یک افزایش بدهند تا خیالشان از بابت یک برد قطعی قبل از پایان سوت داور راحت باشد و دغدغه و استرس و اضطراب پنالتی دقیقه 83 حریف را نکشند، تا به مرز سکته نرسند و بالاخره توپ به شکل عجیبی با درخشش دروازه بان استقلال تبدیل به گل نشود و یک برد شیرین و لذت بخش و حیاتی بدست آید.
استقلال با ریکاردو ساپینتو هفتمین بازی متوالی است که رنگ خوشبختی را به زیباترین شکل خود می بینند، رسیدن به صدر جدول درست در چهار هفته متوالی با چهار برد متوالی و شیرین زمانی لذت بخش تر می شود که دربی پایتخت را هم به همین شکل از چنگ رقیب خود در بیاورد.
استقلال صدرنشینی خود را زمانی دلنشین تر و واقعی تر خواهد کرد که از دربی بیشترین امتیاز را بگیرد، آنگاه هم با تفاضل امتیاز بیشتر و هم بازی کمتر خیالش تا هفته ها از بابت صدرنشینی راحت شود، هر چند ایستادن در صدر تازه اول راه استقلال برای رسیدن به هدف اصلی یعنی کسب جام و قهرمانی است.

9 آذر 1404