استقلال برد، پرگل هم برد، شیرین هم برد، زیبا و دلنشین بازی کرد و تمام این توصیف ها تنها و تنها از یک ذهن برتر به کل تیم منتقل و تزریق می شود.
در تمام طول این فصل از ابتدا تاکنون، تعداد بازی هایی که تیم استقلال توانسته علاوه بر اینکه پیروز شود پرگل هم ببرد شاید به تعداد انگشتان یک دست هم نرسد، اما تک تک آن بازی‌ها شاهکارهای یک ذهن برتر است.
ریکاردو ساپینتو زمانی توانست تیمش را با روحیه برد به زمین بفرستد که خودش شجاعت به خرج دهد، که خودش بدون ریسک و صد البته با احتیاط راه بردن را به بازیکنانش یاد داد.
وقتی در تهران روی بازیکنان بزرگ خود خط بزرگی کشید، وقتی مجبور شد قید اندونگ را بزند تا به تیم ملی کشورش برود، وقتی بی خیال کوشکی محروم و احمدی مصدوم شد و دل به تمام داشته هایش بست.
استقلال وقتی از تمام داشته هایش استفاده کرد و کاری به نداشته هایش نداشت شجاع شد و راه بردن را بلد شد.
اتفاقا استقلال برخلاف گفته و نظریه برخی ها اصلا تیم خوش شانسی نبود و استحقاق بردن المحرق را کاملا و قطعا داشت.
آنانی که فکر می کنند استقلال از حمله های خطرناک بحرینی ها با خوش شانسی عبور کرد و با خوش شانسی تمام توپ هایش به گل نشست، فراموش کرده اند که اگر این چنین هم باشد، یکی از راه های بردن آن هم از نوع خوبش خوش شانسی است و این موضوع اصلا و ابدا بد نیست.

4 دی 1404