🔹دو هفته ایست که لیگ تعطیل شده است، دو هفته ایست که بالاجبار به استراحت رفته ای و دو هفته ایست که ناگزیر از دیدارت محروم شده ایم.. برخی تعطیلات خوب هستند، اما برخی تعطیلات دیگر که طولانی مدت می شوند اما دلتنگی به بار می آورند..
🔹دو هفته ایست که همدیگر را ندیده ایم، دو هفته دیگر هم باید تحمل کنیم تا سپری شود تا دوباره بتوانیم در 31 خرداد همدیگر را پس از چهار هفته دوری ببینیم، اما این دلتنگی آزار دهنده شده است از آن دلتنگی هایی که می خواهی اصلا وجود نداشت.
🔹وقتی هر هفته تو را می دیدیم و از بازیهایت لذت می بردیم هنوز باور نداشتیم اگر تنها یک هفته نه حتی بیشتر، تو و بازیهایت را نبینیم چه به سرمان می آید؟ چه به قلب مان می آید؟ چگونه می توانیم ایام را سر کنیم.. دلتنگ تو شدیم باور کن... حتی به قول برخی ها که می گویند دلتنگی هم برای خود عالمی دارد اما برایمان آزار دهنده شده است.
🔹دوست داریم این روزهای دوری، این روزهای غیبت، این روزهای سکوت و بی خبری هر چه سریع تر تمام شود، دوباره دیدارهایمان تازه شود، دوباره بشویم همان استقلال و همان هواداری که آنقدر دلنشین است که هیچ کس نه تنها هوادارش نمی تواند غیبت اش را تاب بیاورد چه برسد به غریبه، چه برسد به ناآشنا... .