🔹یکسال، دو سال، سه سال... هفت سال و هشت سال سخت و نفس گیر و پر اضطراب، با کلی خاطره های تلخ و بد و فراموش نشدنی به باشگاه و تیم استقلال و حال و روز هواداران گذشت.
🔹سالهایی که استقلال به جز یک قهرمانی در جام حذفی هرگز رنگ قهرمانی و یک روز خوش به خود ندید.. هرگز طعم آرامش را به معنای واقعی اش نچشید و همیشه در استرس و اضطراب به سر می برد.
🔹از تغییرات مدیریتی هر ساله یا تغییرات در روی نیمکت و کادرفنی، در ورود و خروج بسیار بازیکنانی که می توانستند همچنان ستاره باقی بمانند اما استقلال را تنها گذاشتند و رفتند.
هشت سال، هشت فصل ترسناک با کلی خاطره های بد و تلخ و فراموش نشدنی سهم تیم و هوادارانی شد که هرگز لیاقت و استحقاق آن را نداشتند، سهم کسانی شد که هرگز در مخیله خود این سالها و فصل های ناکامی را حتی برای لحظه ای هم نمی پنداشتند اما شد و اتفاق افتاد.
🔹اما قرار نیست این سالها و فصل ها همچنان ادامه داشته باشد، لااقل با تغییر دولت، تغییر وزیر شاید تغییری هم در باشگاه استقلال داده شود، لااقل از این نظر می توان امیدوار بود که افرادی که هشت سال در فکر ثبات ناکامی ها و عدم نتیجه گیری تیم استقلال بودند خواهند رفت و افراد تازه تری خواهند آمد که شاید مثل آنها نباشند.
🔹افرادی خواهند آمد که شاید نوید روزهای خوب و آرام بخشی را برای باشگاه و تیم استقلال و هواداران محبوب و دوست داشتنی آن بدهند.
🔹مطمئن هستیم که این روزهای خوب خواهند آمد، روزهایی که باعث خواهند شد تا خیلی زود این هشت سال ناکامی را به باد فراموشی بسپاریم.. هر چند به این زودی ها نه، اما به مرور قابل حل هستند.