🔹هشت فصل است هر فصل وعده خوب شدن می دهند، وعده بهتر شدن می دهند اما در پایان نمی شود، در پایان نمی توانند، پس از هر شکستی، بعد از هر حذف شدنی دلداری ات که نه اما باز وعده آینده بهتر، وعده فصل بعدی را می دهند اما باز فصل بعد می شود و داستان شکست ها، حذف شدن ها همچنان تکرار می شود.
🔹پایان هر فصل سهم تو اشک می شود، سهم تو حسرت می شود، سهم تو غم و غصه می شود اما همچنان تیمت را دوست داری، اما همچنان استقلالت را حمایت می کنی، پشتش می ایستی و با غرور از دوست داشتن هایت با آن با همه صحبت می کنی، هرگز از تیمت پشیمان نمی شوی.
🔹معنی هوادار در تو کامل می شود، در تو نمایان می شود، در تو پیدا می شود چون تو به واقع هواداری را در حق تیمت تمام کرده ای.. اصلا هواداری با همه اینها عجین است، فصل های برد، فصل های قهرمانی که حتی غیر از هوادار هم کنار تیمت هست، با تیمت همراهی می کنند، اما در فصل های تلخ، فصل های شکست، فصل های حذف شدن های متوالی که همه تنهایت می گذارند، همه نقدت می کنند، همه از هر سمتی با زبانشان، با نوشتنی هایشان، با رفتار و کردارشان به تیم محبوبت حمله ور می شوند این تنها تو هستی که استقلالت را رها نکرده ای.
🔹باشگاه استقلال، تیم استقلال، کادرفنی و بازیکنان همه و همه به تو مدیون هستند، به تو بدهکار هستند و باید به وجود هوادارانی چون شما افتخار کنند و هرگز جز احترام با شما سخن نگویند.
🔹باید به تو درود فرست، باید به تو افتخار کرد، باید قدردان تو بود که هوادار با معرفت این تیم هستی، عصبانیت ها، اعتراض ها، تجمع ها، فریادهای با اشک و آهت همه از تعصب تو به تیمت است و هرگز جز این نیست، آنانی که همه اینها را به معنای دشمنی هوادار با تیم شان می نامند خود دشمن اول و آخر این تیم هستند که حتی حاضر نیستند صدای این اعتراض ها را بشنوند چه برسد که به درستی و حقیقت پاسخگوی آنها باشند.
🔹بالاخره این روزهای سختی، این روزهای تلخ، این روزهای افسردگی و ناراحتی و غم و غصه به پایان خواهند رسید، اما تنها چیزی که بیشتر از همه می ماند و از آن به نیکی و زیبایی یاد می شود معرفت شمای هوادار است، معرفت و حمایت و پشتیبانی شمای هوادار است که در سختی ها همچنان ماندی، ایستادی، کم نیاوردی و هرگز حاضر نشدی حتی برای لحظه ای تیمت را رها کنی تا شاید حال و روزت کمی بهتر شود، اما نخواستی.