💠چقدر جایتان این روزها کنارمان خالیست... چقدر دیدن سکوهای سرد و خالی غم انگیز است... چقدر صدای فریاد هواداران در گوش ها تبدیل به یک خاطره ای دور شده است... و چقدر و چقدر و چقدر... .
💠دلتنگی امروز و دیروز نمی شناسد، این دوری آنقدر برایمان طاقت فرسا شده است که دیگر تاب و تحمل را از ما گرفته است، روزی این حصار شکسته خواهد شد، روزی دوباره جمع مان جمع خواهد شد... روزی دوباره همدیگر را کنار هم خواهیم دید... آن روز خیلی دیر نیست به همین زودی هاست... .
💠اصلا استقلال بدون هوادار و هوادار بدون استقلال ممکن است؟ مگر عادت کردن به این سکوهای سرد و خاموش ممکن است؟ مگر ادامه دادن به این اوضاع برای مدتی نامعلوم ممکن است؟ نه هیچ کدام ممکن نخواهد بود و هر چه زودتر این فراغ و دوری به پایان خواهد رسید و تمام.