🔹از اواخر اسفندماه 98 تا به امروز این سکوها رنگ تماشاگر، رنگ هوادار به خود ندیده است.. بازیها مدتی تعطیل شد اما دوباره از سر گرفته شد اما اینبار بدون تماشاگر، بدون هوادار... آن هم نه یک بازی و دو بازی، نه یک نیم فصل یا یک فصل، حال بیش از یک فصل و نیم است که سردی و سکوت این سکوها دیوانه کننده شده است.
🔹هر بار خبری می آید از ورود تماشاگر به استادیوم ها، هر بار با یک خبری دل هواداران شاد می شود تا دوباره سکوها را به رنگ آبی در آوردند و فریاد عاشقی شان را پس از یک فصل و نیم دوباره به گوش همگان برسانند اما هربار تصمیم دیگری گرفته می شود اما اینبار.. .
🔹اینبار هم وعده داده اند و هوادار باز به همین وعده ها دل خوش می کند، تماشاگر و هوادار خواهی نخواهی دوباره به سکوها باز خواهند گشت، دوباره سکوها را آبی خواهند کرد، پس چه زیبا که هر چه سریع تر حتی با فاصله گذاری و حتی با تعداد اندک باز اینکار انجام بگیرد، دوری بیش از اندازه تماشاگر و هوادار از سکوها و استادیوم ها به جز اینکه به سردی مسابقات اضافه کند هیچ بار مثبت و مفید دیگری نخواهد داشت.