🔹گلی که در دقیقه 7 از نفتی ها دریافت کردیم باز ما را ترساند، باز ما را نگران کرد، پس از سه تساوی فقط همین گل اوایل بازی در زمین حریف مان مانده بود که ناکامی هایمان را آغاز کند اما... .
🔹رفته رفته تیم هماهنگ تر شد، هر چند تا رسیدن به دروازه حریف آنقدر خون دل می خوردیم که با از دست رفتن ضربات آخرمان توسط ژستد و رضاوند و...و... که تا حد سکته پیش رفتیم..
🔹گلی که در دقیقه 38 زدیم تا کمی آرام بگیریم، آرام از اینکه یک نیمه عقب نمانده ایم، از اینکه با شکست نیمه اول را به رختکن نمی رویم و کمی دلمان آرام شود یا شاید قرص!!!
🔹تعداد حملاتمان در 5 دقیقه پایانی نیمه اول با وقت های تلف شده خوب بود، آنقدر خوب که اگر کمی هوش و دقت بیشتری داشتیم حتی در همان 5 دقیقه 2 گل دیگر هم می توانستیم بزنیم و کار را در همان نیمه اول برای خودمان تمام می کردیم اما... .
🔹اما عدم دقت و کمی بدشانسی کاری کرد که تنها به نیمه دوم دل خوش کنیم که استقلالی که اینگونه موقعیت می سازد می تواند در نیمه دوم با کمی دقت بیشتر پیروز میدان باشد و با یک روحیه و انرژی مضاعف به دربی برسد.