🔹جای او روی سکوها نیست، جای او دور از نیمکت و خط طولی نیست، جای او دورتر از دستیاران و بازیکنانش نیست اما بر حسب اجبار و قانون باید بالا می نشست.
🔹در اکثر دقایق بازی ایستاده همراه با فرزاد با فریادهایش یارانش را یاری می کرد و در برخی دقایق اینگونه روی صندلی سکوها می نشست.. در چهره اش حتی با خستگی 22 هفته فشار و استرس و جنگیدن با ده ها و صدها حاشیه و موانع و...و... انگیزه ای فراوان و جدی و محکم دیده می شود.
🔹این فرهاد با فرهاد فصل گذشته فرق می کند، این فرهاد با مجیدی چند فصل گذشته از زمین و آسمان متفاوت است، این فرهاد کوهی از انگیزه شده است، کوهی از تجربه، و این بزرگترین و مهمترین شاخصه تیمی است که توانسته 22 هفته خوش بدرخشد و حتی قدمی هم کوتاه نیاید و متوقف نشود (چشم حسود کور).
🔹این فرهاد برای رسیدن به جام تنها چند قدم فاصله دارد، قدم هایی که همچنان محکم برداشته خواهند شد، قدم هایی که همچنان استوار و باانگیزه طی خواهند شد تا به یک شیرینی بزرگ ختم شود، برای رسیدن به جام و قهرمانی راه زیادی نمانده است.