🔹هواداری که عاشق تیمش است، هواداری که عاشق استقلالش است، هواداری که سرمربی تیمش را دوست دارد و این فصل برایش تبدیل به رؤیا شده است، یک فصل رؤیایی که تنها و تنها با کسب جام قهرمانی در لیگ تکمیل می شود و این جام را ما هنوز از تیم محبوبمان و از سرمربی اش طلب داریم.
🔹سهم این هوادار تنها و تنها قهرمانی است، دلش را پس از فصل ها ناکامی به این فصل خوش کرده است، فصلی که نه خبری از وزیر پرسپولیسی است، نه خبری از آنهایی که بخواهند کامل استقلال را تضعیف کنند، استقلال هفته به هفته کامل تر شد، هفته به هفته بهتر شد تا رسید به هفته 24 و تنها شش هفته مانده به پایان فصل، در بهترین جای ممکن و با یک اختلاف 6 امتیازی و نزدیک ترین به قهرمانی اما هنوز قهرمان نشده است.
🔹جام حذفی برای استقلال به پایان رسید پس سهم این هوادار در این 6 هفته پایانی تنها و تنها برد است و کسب جام، بوسه زدن و بالا بردن جام توسط کاپیتان، سهم این هوادار جز این نیست و به جز این هم به هیچ نتیجه دیگری راضی نمی شود چون نتیجه دیگری وجود ندارد.
🔹به تیمی که قهرمان نشود جام نمی دهند، از طرفی هم به تیمی که تا یک هفته مانده به پایان فصل صدرنشین باشد و نتواند هفته آخر به صدرنشینی اش ادامه دهد و با صدرنشینی فصل را به پایان برساند جام نمی دهند، پس قهرمانی پس از هشت فصل ناکامی کوچکترین و کم ترین هدیه ای است که استقلال می تواند به هوادارش بدهد.
🔹هواداری که عاشقانه و خالصانه تیمش را دوست دارد، هواداری که پس از دو سال دوری از سکونشینی و فریاد زدن تیم محبوبش در آزادی دوباره با تیم محبوبش همراه شد، اینبار از نزدیک، اینبار با صدای بلند و محکم در حمایت از تیم محبوبش پس یک جام می خواهد که از نزدیک شاهد آن باشد.