🔹دوست دارم باور کنم، دوست دارم باور نکنم، دوست دارم همچنان همه چیز شایعه باشد، تمام آن شایعاتی که خیلی زود به واقعیت تبدیل شدند، و این یکی هم از همان ها بود.. فرهاد درست سه روز پس از قهرمانی خداحافظی کرد.
🔹سرمربی تیم قهرمان، تیمی که پس از 9 فصل، بهترین فصل خود را سپری کرد، سه هفته زودتر از موعد قهرمان شد، بدون باخت و صاحب رکوردهایی دست نیافتنی شد دیگر قرار نیست فصل آینده همچنان تیم قهرمان خودش را داشته باشد، فرهاد دوباره نامه خداحافظی داد، مجیدی دوباره رفت.
🔹دوست دارم اصرار کنم به ماندن، می خواهم التماس کنم به نرفتن اما می دانم فایده ای ندارد، فرهاد کار خودش را می کند همچنان که همیشه کار خودش را کرده است، اما اینبار با همه دفعات قبل فرق می کند، اینبار رفیق نیمه راه نبود، اینبار با قهر نرفت، اینبار با ناراحتی نرفت، اینبار با قهرمانی، با خوشحال کردن دل هوادار، با ثبت یک عالمه خاطره های خوب و خوش در یک فصل به یادماندنی و فراموش نشدنی کار خودش را کامل کرد و رفت.
🔹از این رفتن ناراحتیم، اما به اجباری ماندن هرگز رضا نمی شویم، استقلال هم برای خودش خدایی دارد، استقلال هم روزی با پورحیدری، روزی دیگر با حجازی، روزی با قلعه نوعی و امروز هم با فرهاد طعم شیرین قهرمانی را چشیده است و این راه همچنان ادامه دارد، نه استقلال با رفتن کسی زمین ماند و زمین خورد، نه با ماندن کسی به اجبار توانست به جایی برسد.
🔹فرهاد را به خدا می سپاریم و از او بخاطر خاطره های خوبی که در این فصل برایمان بوجود آورد ممنویم، فرهاد را به خدا می سپاریم و دوست داریم از او خبرهای خوب و موفقیت آمیزی بشنویم و از او خداحافظی می کنیم و لقب مرد شکست ناپذیر را با افتخار تقدیمش می کنیم که حالا حالاها کسی توان رسیدن به آن را ندارد پس برای خود خود خودش است و بس.