(4403) آزادی ام آرزوست (19 مرداد 1401)
🔹در کمتر از 72 ساعت تا شروع فصل و اولین بازی تیم محبوبمان خبر می رسد که باز قرار نیست شروع فصل با شکوهی داشته باشیم.. خبر می رسد که همچنان محروم هستید از دیدار محبوب خود.. خبر می رسد که اجازه ندارید به آزادی بروید.. خبر می رسد که سکوت سکوها همچنان باب میل آقایان است و بس..
🔹چه فکر می کردیم و چه بر سرمان می آورند.. بیش از یک فصل و نیم به دلایل بیماری هواداران و عاشقان فوتبال را از نشستن روی سکوها محروم کردند و از سویی با همان دلایل بسیاری از اماکن را مملو از جمعیت کردند تا نشان دهند که تبعیض در کارشان بسیار است.
🔹محروم کردن دوباره هواداران از تماشای فوتبال، از حضور دوباره در ورزشگاه ها، از بازگشت شور و شوق به استادیوم ها و جان گرفتن دوباره لیگ برتر چه دستاورد و نتیجه خوش یمنی می تواند برای آقایان داشته باشد به واقع نمی دانیم؟
🔹یک فصل و نیم سردی سکوها هم طراوات را از لیگ گرفت و هم انگیزه را برای هواداران از دنبال کردن فوتبال.. هنوز هفته آخر، جشن قهرمانی و سکوهای مملو از تماشاگر و عاشقان آبی را از یاد نبردیم که چگونه یک شب به یادماندنی را برای اهالی فوتبال و حتی آزادی رقم زد.
🔹آزادی شاید به دستور و زور آقایان بتوانند از ابتدای لیگ همچنان سرد و ساکت کنند، اما دل های مملو از عشق هواداران را برای بازگشت دوباره به سکوها هرگز نمی توانند خاموش کنند.. این روزها خواهد گذشت همان گونه که یک فصل و نیم از عدم حضور تماشاگران در ورزشگاه ها گذشت.. این روزها هر چه باشد خواهد گذشت و روزهای روشنی خواهد آمد اما فراموش نخواهد شد.
🔹استقلال همچنان در سکوت آزادی بازی هایش را انجام می دهد، هنوز چشم هایش به حضور هواداران روی سکوهای خالی خواهد بود و فریاد عدالت خواهی سر خواهد داد.. اما کاش آقایان به جز مشکل بلیط فروشی اینترنتی و بیماری و پیک چندم و چندم بهانه دیگری می آوردند..
🔹هوادار حاضر است حتی بصورت حضوری برای دیدن دوباره تیم محبوبش از نزدیک در کیوسک های بلیط فروشی آزادی بایستد اما تیم محبوبش را تنها نگذارد.. لااقل آقایان کاش این فصل را فصل سکوت سرد سکوها ننامند.