🔹مسئولان ما کاش یاد می گرفتند که عذرخواهی کردن نه تنها کوچک شان نمی کند بلکه بزرگ تر و محترم تر خواهند شد، کاش یاد می گرفتند که پس از یک عدم نتیجه گیری پس از امیددادن های بسیار یک عذرخواهی حتی ظاهری، حتی لفظی نیاز دارد اما... .
🔹مسئولان ما فکر می کنند که اگر عذرخواهی کنند دیگر باید تا پایان راه همیشه پس از هر عدم نتیجه گیری عذرخواهی کنند، مسئولان ما فکر می کنند که اگر عذرخواهی کنند یعنی اشتباه کرده اند و پس از آن دیگر راه بازگشتی وجود ندارد اما... .
🔹همین فرهنگ نشدن عذرخواهی پس از هر شکست سخت بزرگترین معضل مسئولان ماست، حال چه در ورزش چه در جامعه.. اینکه مسئولان ما فکر می کنند همه چیز می دانند و عدم نتیجه گیری در ورزش یا عدم رسیدن به موفقیت در جامعه یا عدم بازکردن گره از کار و مشکلات مردم مستلزم عذرخواهی نمی باشد و همین دلیل اصلی نرسیدن به مقصد است.
🔹مسئولان ما نه قبل ترها و نه اینبار و نه شاید حتی در آینده این فرهنگ زیبا را هرگز ایجاد نکردند، هرگز بوجود نیاوردند و نخواهند آورد و هیچ گاه هم نمی خواهند که محبوب دل مردم شوند و عجب این غرور لعنتی برایشان دوست داشتنی و باعث افتخار است.