🔹تساوی پس از چهار برد شاید در این برهه زمانی کمی توی ذوق مان زد اما توقف صدرنشین و از سویی دیگر حتی برد قرمزها هم آنچنان فاصله زیادی را نتوانست بین ما و دو تیم بالای جدول ایجاد کند.. همچنان با صدر 3 امتیاز و با تیم دوم تنها یک امتیاز فاصله داریم که بسیار قابل دسترس و جبران هستند.
🔹استقلال این روزها بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به حال خوب دارد، نه آن آرامشی که ما فکر می کنیم و نه آن آرامشی که مطلق باشد که هیچگاه اینگونه نخواهد شد اما رسیدن به یک آرامش نسبی بدون تنش، بدون درگیری فکری آنچنانی و همین طور کسب برد در هفته های پایانی و همه اینها نیاز به یک حال خوب دارد.
🔹حال خوبی که ساپینتو چه در رختکن و چه در کنار زمین و روی نیمکت و چه حتی روی سکوها و جایگاه ویژه ملزم به تزریق آن به درون تیم است، حتی اگر کنار زمین نباشد، حتی آن بالا تنها با یک روحیه خوب می توان حال خوبی هم بدست آورد، از آن حال خوب هایی که برایمان تبدیل به یک خاطره فراموش نشدنی شدند.
🔹 9 هفته پایانی که می توان برای آبی پوشان یک 9 هفته درخشان باشد، یک پایان فصل رؤیایی، یک پایان فصل لذت بخش، یک قهرمانی خاطره انگیز آن هم برای دومین فصل متوالی و این هرگز دور از دسترس نیست آن هم برای این استقلال.
🔹پس نباید این حال خوب را از استقلال دور کرد، نباید این حال خوب را از تیم جدا کرد، این حال خوب، بازی خوب می آورد، هماهنگی تیمی می آورد، گل می آورد و حفظ نتیجه که تبدیل به یک برد شیرین خواهد شد.. آن هم نه یک برد و دو برد و... و چهار برد، بلکه تمام 9 هفته پایانی.
🔹این حال خوب را نباید از آبی پوشان دریغ کرد، این حال خوب را باید به درون تیم تزریق کرد، این حال خوب را باید فریاد زد باید آن را طلبید بلکه دوباره استقلال بتواند قهرمانی هایش را تکرار کند و یک دبل در قهرمانی برای دومین فصل متوالی کسب کند.