اولین فصل حضورش در ایران و این همه ماجرا، شاید نه خودش تصورش را می کرد و نه باشگاه استقلال و نه هواداران این تیم.. ماجراهایی که به محرومیت و اخراج بارها و بارهای این سرمربی انجامیده که می شد اینطور هم آمار داد که در یک سوم یا یک چهارم بازیهای این فصل این سرمربی یا روی سکوها بوده یا از روی نیمکت اخراج شده است.
شاید با یک پیشینه مختصری که از این سرمربی درخبرگزاری ها و سایت های مختلف خوانده و شنیده بودیم کمی براوضاع روحی و روانی ایشان آگاهی پیدا کرده بودیم اما اینکه اینطور با او به عنوان یک سرمربی خارجی و ناآشنا با فوتبال ایران برخورد شود برایمان سخت و غیرقابل باور بوده و است.
اینکه خیلی ها از داوران گرفته تا تیم های حریف از بازیکنان گرفته تا نیمکت نشینان آنها این رفتار ساپینتو را برای خود یک نقطه قوت و برای ضربه زدن به استقلال یک نقطه ضعف ویژه به حساب آورند به طوری که به وضوح در همین بازی هفته گذشته سرپرست حریف استقلال هم علت ایجاد ناآرامی در کنار زمین را همین عنوان کرد که چون از رفتار و عکس العمل ساپینتو سرمربی آبی پوشان آگاه بود برای ایجاد ضربه و نقطه ضعف به استقلال از این حربه استفاده برده است و آن را اعلام هم می کند.
ای کاش با ساپینتو لااقل در اولین فصل حضورش برخوردی خویشتن دارانه تر و مهربانانه تر می شد، با مردی که از فوتبال اروپا آمده است و هنوز با جو فوتبال ایران آشنا نیست و برای اینکه فوتبال ایران را به او بشناسیم کاش به جای این همه محرومیت ها و تقدیم کارهای زرد و قرمز و حضورهای مستمر در کمیته انضباطی با او برخوردی محترمانه تر و به دور از پرخاش می شد.
همین حساسیت های بیش از اندازه به برخی رفتارها و عکس العمل های این سرمربی در کنار زمین باعث ایجاد یک نگاه و تفکر منفی در چشم ها و ذهن ساپینتو خواهد کرد که شاید برای ادامه حضورش برای فصل بعد در صورت درخواست باشگاه استقلال و حتی علاقه مندی خود ایشان برای این امر مشکلاتی را به همراه خواهد آورد.
هر چند پس از یک فصل حضور مستمر ساپینتو در تیم استقلال وفوتبال ایران می توان این فرضیه را هم مطرح کرد که این سرمربی یکسال با تجربه تر شده است و می تواند روی برخی از رفتارها و عکس العمل هایش نسبت به همین آشنایی تغییر مثبتی هم انجام دهد که این موضوع هم می توان نقطه عطف و قوتی برای ادامه حضور این سرمربی برای فصل آینده باشد.