🔹استقلال مدافع عنوان قهرمانی بود و با همین نیت پای به فصل بیست و دوم گذاشت، فصلی که سرمربی تیم قهرمان فصل گذشته اش را نداشت و به دنبال سرمربی خارجی می گشت، سرمربی خارجی اش را زمانی شناخت که تیم توسط مدیرعامل بسته شده بود و تحویل سرمربی خارجی داده شد.

🔹به این خاطر سرمربی خارجی ناگزیر باید چند هفته برای شناخت بازیکنانش زمان می گذاشت و این زمان چند هفته حیاتی ابتدای فصل را از استقلال گرفت.

🔹به پایان نیم فصل اول نرسیده مدیریت باشگاه هم به یکباره توسط وزارت ورزش تغییر داده شد، استقلال در این وضعیت گرفتار شکایت استراماچونی و مهلت پرداخت بدهی به او بود، از طرفی هم پنجره نقل و انتقالاتش هم بسته شده بود و اجازه جذب بازیکن نداشت، داستان مشکلات استقلال همین طور بزرگ و بزرگ تر و پیچیده تر شده بود تا حذف نهایی از حضور در لیگ قهرمانان سنگ آخر تمام بدشانسی هایش شد، در همین مدت مدیریت بعدی استقلال هم برکنار شد تا سومین مدیرعامل در این فصل هم برای آبی پوشان رونمایی شود.

🔹این چند سطر بالا خلاصه ای از داستان اتفاقات تلخ تیمی بود که مدافع عنوان قهرمانی بود اما قهرمان نشد.

🔹از دست دادن بازی های بزرگ از یک طرف و بدشانسی در بازی های معمولی با تیم های وسط و انتهای جدولی کار دست استقلال داد، استقلالی که دو بازی پایانی برایش حکم بازی های تشریفاتی داشت برای همین راحت برد اما بردهایش دیگر برای کورس قهرمانی فایده ای نداشت.

🔹استقلال این فصل به گفته ساپینتو اگر می خواست کمی وا بدهد و آنگونه که باید باشد نبود به واقع حال به جای رده سومی باید در میانه جدول می ایستاد اما جنگید هر چند توانش به اندازه ای نبود که همچنان در کورس قهرمانی بماند اما استحقاق رده سوم را داشت و حتی شاید نایب قهرمانی.

🔹اینجا نمی خواهیم قهرمانی پرسپولیس را لوث جلوه دهیم اما استقلال این فصل سختی ها و مشکلاتش آنقدر برایش مانع بوجود آورد تا نتواند حواسش جمع باشد تا نتواند دوباره صدرنشین باشد تا نتواند دوباره آنقدر موی دماغ حریفان شود و نتیجه تیمی که نتوانست حواسش کمی بیشتر جمع باشد از دست دادن قهرمانی بود.

🔹استقلال این فصل لیاقت قهرمانی را داشت اما این لیاقت را نمی شود تنها در یک جمله زیبا نوشت و لیاقت واقعی سهم تیمی است که علاوه بر خوب بودن و زیبا بازی کردن امتیازها را بدست می آورد اما این فصل استقلال اینگونه نبود درست برعکس فصل گذشته اش.

🔹بزرگترین ضربه را استقلال از بازی برابر تیم های صدرنشین خورد، از دست دادن ۶ امتیاز حیاتی در دو بازی رفت و برگشت برابر سپاهان و ۴ امتیاز برابر پرسپولیس آنقدر فاصله را زیاد کرد که وقتی می خواست جبران کند دیگر فرصتی برای جبران نبود.. فرصتی که گاهی آنقدر خوب لبخند می زند و گاهی آنقدر تلخ می شود که گویی اصلا وجود ندارد.

🔹زیبایی و جذابیت این فصل از آنجایی شروع شد که تعداد تیم های مدعی قهرمانی اش به عدد ۳ رسید اما سه هفته مانده به پایان فصل زمانی که استقلال از این مثلث مدعیان قهرمانی دور و خارج شد یک سوم از جذابیت قهرمانی هم کمتر شد.