🔹قبل از شروع بازی شاید یک موضوع ما را به شدت به فکر فرو برده بود و اینکه نساجی بخواهد با یک بازی بسته و دفاع چند لایه بازی را از کنترل آبی پوشان در بیاورد و به وقت های اضافه بکشاند تا شاید همچون فصل گذشته در ضربات پنالتی استقلال را زمین گیر کند اما با شروع بازی این دلشوره و نگرانی به کلی از بین رفت.

🔹استقلال با یک بازی حساب شده و حملات پرتعداد بازی را از همان دقایق اول از آن خود کرد تا به همگان نشان دهد که با توپی پر برای فتح جام حذفی آمده است و برایش نساجی یا پرسپولیس یا هوادار یا هر تیم دیگری فرقی ندارد، تیمی که تصمیم قاطع دارد تا فاتح جام حذفی شود برایش نام حریف تفاوتی نمی کند.

🔹استقلال به گل زود هنگام در نیمه اول نیاز مبرم داشت که توانست به خوبی به آن دست یابد و گل دقیقه 25 هم همانی شد که استقلال و هواداران می خواستند، گلی که روحیه آبی پوشان را چند برابر کرد و بر تعداد حملات آنها افزود تا نشان دهد که تنها یک گل برای این بازی کافی نیست و تشنه گل های بیشتر است و دوست دارد جشنواره گل دیگری را در آزادی رقم بزند.

🔹10 دقیقه برای گل دوم زمان لازم بود تا روی اشتباه مدافع نساجی استقلال به گل دوم دست یابد و این پایان کار در نیمه اول بود، استقلال توانست در نیمه اول نتیجه را از آن خود کند تا با خیالی آسوده تر خود را برای نیمه دوم آماده کند، نیمه ای که انتظار می رفت نساجی بخواهد برای جبران به زمین بیاید.

🔹اما نیمه دوم هم همچون نیمه اول برای استقلال پر بود از حملات خطرناک، از سمت راست و از سمت چپ، آبی پوشان همچنان تشنه گلزنی بودند و دو گل نیمه اول برایشان کافی نبود، تا ایکه گل سوم هم در دقیقه 57 توسط محبی وارد دروازه نساجی شود. نه استقلال به همین سه گل هم قانع نبود و دوست داشت همچنان گلزنی کند و هواداران هم مشتاق تر از خود تیم استقلال خودشان را روی سکوها میخکوب کرده بودند تا با هر گل به هوا پرواز کنند و فریاد شادی سر دهند.

🔹گل چهارم انگار ختام جشنواره گل این نیمه نهایی جذاب برای آبی پوشان باشد، باز محبی گل دوم خود را در این بازی به ثمر رساند تا به همگان ثابت شود که استقلال پس از از دست دادن جام قهرمانی این فصل با توپی پر و انگیزه ای مضاعف برای تصاحب جامی که خود پرافتخارترین تیم در رسیدن به آن است برای دو بازی نیمه نهایی و فینال حذفی برنامه ویژه ای داشته باشد.

🔹تا خوشبختی دیگر راهی نمانده و یک فینال جذاب و دلنشین دیگر باقی مانده از آن فینال هایی که دوباره استقلال را صاحب جام کند، هر چند یک ترس مختصری که در این چند فصل گذشته ذهن و قلب هواداران را ترسانده است و آن از دست دادن 2 جام از سه جام و سه فینالی بوده است که استقلال در طی چند سال گذشته در جام حذفی راه یافته است بوده است، یک جام با شفر آلمانی بدست آمد و از دست دادن دو جام پیاپی برابر تراکتور و فولاد در فینال های حذفی.

🔹اما استقلال با همین ترس و همین هشدار می تواند یک تیم مقتدر و زخم خورده ای باشد که صاحب تجربه شده است و دیگر دوست ندارد که جام قهرمانی حذفی را به تیم دیگری هدیه بدهد و می خواهد با 8 جام قهرمانی همچنان پرافتخارترین تیم این جام باشد.