استقلال و مشکل همیشگی مدیریتی اش از افشارزاده و افتخاری گرفته تا فتحی و خلیل زاده و سعادتمند و آجرلو و فتح الله زاده...

تعداد از این عدد هم بیشتر هستند اما همین بس که هر مدیری که آمد با وعده درست کردن آمد، هر مدیری که آمد با وعده حل کردن مشکلات آمد... خیلی زیبا حرف می زنند، خیلی دلنشین صحبت می کردند و مصاحبه پشت مصاحبه اما دست آورد همه آنها ماندگار ماندن مشکلات بود و به ارث گذاشتن همه آنها برای مدیر بعدی.

یکی وعده پرداخت بدهی ها را داد، دیگری وعده ساخت ورزشگاه، یکی وعده درست شدن زمین تمرین، یکی دیگر وعده ستاره سوم، یکی وعده جذب بهترین بازیکنان، یکی وعده قهرمانی و در آخر هیچ یک از وعده ها توسط هیچ کدام از مدیران عملی نشدند و استقلال نزدیک به یک دهه در حسرت قهرمانی ماند.

استقلال نزدیک به یک دهه است از فقر نداشتن یک مدیر دلسوز و کاربلد و کارآمد رنج می برد، افراد مختلف با دستور وزارت ورزش به عنوان مدیر انتخاب می شوند اما مدیریت نمی کنند و هر کدام با باقی گذاشتن مشکلات و گاهی اضافه کردن به آنها می روند و یکی دیگر جایشان را می گیرد و باز قرار نیست هیچ چیزی تغییر کند آن هم در جهت مثبت.

استقلال و مشکل مدیریتی اش باید یک روز پایان پیدا کند اما آن روز چه زمانی خواهد بود و کی از راه خواهد رسید معلوم نیست اما ای کاش زود از راه برسد و استرس و اضطراب مدیریتی و مشکلات روز افزون و حل ناشدنی این چند دهه هم پایان یابد تا به معنای واقعی آرامش به باشگاه استقلال و هواداران برگردد.