دوباره مثل هر فصل استقلال علاوه بر صندلی مدیریتی روی نیمکت خود هم به دنبال گرینه ای مناسب برای سرمربیگری می گردد.

وقتی حرف از گزینه های مختلف داخلی می شود اما تعدادشان زیاد نیست و وقتی حرف از گزینه خارجی می شود و باز آن هم تعداد زیاد نیستند و معلوم نیست چه فکری در ذهن سرپرست این روزهای استقلال می گذرد و چه برنامه ای برای آن دارد.

اینکه بخواهند مثل فصل های گذشته باز گزینه ای آن هم هر چه باشد انتخاب کنند و روی نیمکت بنشانند و در اواسط فصل به این انتخاب خرده گرفته شود نشان می دهد که استقلال روی نیمکت خود مربی بزرگ و شناخته شده و قابل اطمینان می خواهد.

به گفته هواداران قرار نیست این انتخاب باری به هر جهت شود و تنها برای ساکت کردن دهان آنها یک گزینه خارجی انتخاب شود اما در اواسط فصل مشخص شود که این کادر فنی توانایی قهرمانی این تیم را ندارند و تنها برای پر شدت این نیمکت برای یک فصل آمده اند و فصل بعدش را هیچکس ندیده است.

اما به واقع کاری که هیچ زمانی انجام نشده اما درخواست اش هر فصل مطرح می شود گزینه ای باید روی نیمکت داغ و پرهیجان و پرتوقع استقلال بنشیند که بزرگ باشد و راه قهرمانی را بلد باشد و خودش را اسیر محیط پیرامون نکند.

حال به واقع چنین گزینه ای وجود دارد و آیا واقعا بالادستی ها به انتخاب چنین گزینه ای (مربی بزرگ و کارنامه دار) رضایت می دهند یا خیر؟ سوالی است که فعلا چندین فصل است لااقل برای باشگاه استقلال پاسخی برای آن پیدا نشده است.