هر چند کار هوادار استقلال در چند فصل گذشته تنها و تنها خواهش بوده و التماس و همیشه راه اعلام و شنیده شدن تقاضاهایش را در تجمع های روبروی باشگاه یا درب وزارت ورزش جستجو کرده است، هرچند باز برای هیچ کدام از تقاضاهایش گوش شنوایی وجود نداشته است.

پس از رفتن ساپینتو و خالی شدن نیمکت استقلال این روزها بحث داغ انتخاب سرمربی برای فصل آینده شده خبر یک و تازه و پر التهاب برای هواداران استقلال... وقتی به گزینه های اعلام شده در فضای مجازی نگاهی می اندازیم، نام هایی را می بینیم که به واقع برای نیمکت تیمی چون استقلال مناسب نیستند، گزینه هایی که شاید برای تیم های دیگر مناسب و حتی چیزی در حد عالی باشند اما برای نیمکت استقلال یک گزینه بزرگ تر لازم است.

عده ای از هواداران استقلال گزینه مطرح شده داخلی را بسیار می پسندند و این روزها حضور او را فریاد می زنند، عده ای دیگر گزینه خارجی شناخته شده و کاربلد و بزرگ را می خواهند و معتقد هستند که گزینه داخلی مناسبی که بتواند تیم محبوبشان را پس از فصل ها دوباره به قهرمانی برساند وجود ندارد.

هوادار استقلال وقتی به گزینه ها نگاه می کند تنها یک نفر را پیدا می کند که سابقه حضورش با پیراهن آبی تنها دو فصل بوده است، هر چند سابقه سرمربیگری طولانی مدتی نداشته است اما به تنها گزینه موجود داخلی برای این هواداران تبدیل شده است.

از طرفی گزینه خارجی مناسبی که تا فصل گذشته در تیمی فعالیت داشته و هنوز با فوتبال قهر نکرده است و از آن دور نشده که بتواند و بخواهد به ایارن بیاید و با این وضع اقتصادی و بحرانی باشگاه قراردادی سنگین امضا کند هم پیدا نشده است.

هوادار استقلال چند فصلی است که یک پیش فصل سخت را پشت سر می گذرد، از انتخاب سرمربی برای هر فصل، از مدیرعامل های مختلفی که توسط وزارت گمارده می شوند و پس از مدتی توسط خودشان کنار گذاشته می شوند و فرد جدیدی می آید.

حال این روزهای هوادار استقلال خوب نیست، حالی که ارتباط مستقیمی با اوضاع باشگاه و تیم استقلال دارد، از دست دادن قهرمانی ها یکی پس از دیگری، شکست های متوالی در دربی ها و از دست دادن سرمربی خارجی اش که می توانست یک گزینه مناسب برای فصل های متوالی باشد حال این روزهای هوادار استقلال را آشفته کرده است.