🔹استقلال این روزها در به در دنبال سرمربی است و گزینه های متعدد داخلی و خارجی هم نام برده می شوند، انتخاب و انتصابی که هی امروز و فردا می شود و از آخر این هفته به اوایل هفته بعد و از اوایل هفته به اواسط هفته موکول می شود و همچنان هیچ خبر امیدوار کننده ای نمی رسد.

🔹واقعا تیم استقلال اینقدر برای حضور و داشتن یک کادرفنی پر قدرت و لایق برای نیمکت خود مستعصل و سردرگم باید باشد که هیچ گزینه مناسب و در خور شان پیدا نشود؟

🔹پر واضح است که هرگز اینطور نیست، خیلی ها برای نشستن روی این نیمکت دست و پا می زنند و بسیاری دیگر که لیاقت و توانایی نشستن روی این نیمکت را دارند اما مانع بزرگی که بر سر راه است از آنجایی است که عده ای نمی گذارند.

🔹همان عده ای که با تهمت زدن به آجرلو او را از مدیریت باشگاه کنار زدند، همان عده ای که سرمربی تیم قهرمان را فراری دادند تا خیلی زود طعم شیرین قهرمانی زیر زبان هواداران تبدیل به تلخی شود.

🔹همان عده سالهاست که ترمز تیم استقلال را کشیده اند تا قهرمانی برای این تیم و هوادارانش تبدیل به یک آرزو شود، تا آسیایی شدن برایشان به التماس کشیده شدن شود..

🔹اما استقلال هیچگاه نابود نخواهد شد و آهی هست که خیلی زود گریبان همه آنانی که امروز استقلال را می بینند و با لبخند به آن می نگرند و از آن تعریف می کنند خواهد گرفت و هیچ راه فراری نخواهند داشت.

🔹شاید این سالها و این ماه ها و هفته ها دوران خوشحالی شان باشد اما طولانی نخواهد بود و آن روی سکه ای هم وجود دارد.