🔹حجت کریمی بالاخره کنار رفت، این استعفا در واقع باید پس از پایان فصل انجام می گرفت اما باز هم کنار کشیدن به دلیل ناتوانی عین مردانگی است آن هم هر زمانی که باشد مهم نیست، چه قبل از شروع فصل باشد چه ابتدای فصل و چه اواسط یا اواخر آن... اتفاقا ایستادن و پافشاری کردن بر منصب در عین ناتوانی عین ظلم و خیانت است.
🔹واقعا تغییر و جابه جایی سه مدیرعامل در فصل گذشته انگار برای برهم زدن آرامش استقلال کم بود و این تغییرات و فشارها برای فصل آینده هم از همین چند هفته پیش شروع شد، استعفای کریمی و سپس امیری قائم مقام باشگاه چاره کار نبود و مشکل تنها مدیریت باشگاه نبود و مدیر به تنهایی دلیل ناآرامی و بروز این همه مشکل نبود، اما وقتی ناکارآمدی خود را می دید و اینکه نمی توانست در برابر فشارها و زورهای وزارت ورزش و مسئولانش بایستد و مقاومت کند همان بهتر که عطای حضور در منصب خود را به لقایش ببخشد و بیشتر از این مورد هجوم انتقادها و اعتراض های هواداران نباشد.
🔹پر واضح است که پروژه اذیت و آزار و تداوم در ناآرامی و ناکامی ها همچنان ادامه دارد و مشکلات مالی برای عدم تمدید قرارداد ستاره ها و از دست دادن جذب بازیکنانی که مورد نظر سرمربی بودند و به تیم های دیگر منتقل شدند و دست های خالی استقلال در بازار نقل و انتقالات باعث ناآرامی شد که همین ناآرامی موجب تکرار دوباره ناکامی ها برای فصلی دیگر است.
🔹پروژه تکرار دوباره عدم قهرمانی و از دست دادن بازیهای بزرگ و شکست در آنها از همین امروز شروع شده است و هیچ کسی نمی تواند جلوی آن را بگیرد و قدرتی که پیش روی استقلال قرار دارد بالاتر و محکم تر و انگاری قدرتمندتر از آنی است که اعتراض ها و گلایه ها و فریاد هواداران بتواند آن را از پای در بیاورد اما هوادار هم نمی تواند ساکت بنشیند و با سکوت خود خیانت دیگری را برای تیم محبوبش بخرد و خود را شریک جرم ناکامی و عدم موفقیت دوباره تیم محبوبش مسئولان کند.