🔹به واقع چرا حال و روز باشگاه استقلال چندین فصل است بسیار خراب و اسفناک و دردآور است، در این مجال مطلب بسیار نوشته شده است، سوگنامه بسیار خط خطی شده است و همچنان بر تنهایی و حال و روز بد و دردناک این باشگاه باید تاسف بسیار خورد.
🔹نوشتن در باب اینکه چرا در یک دهه گذشته آبی پوشان استقلال تنها یک قهرمانی بدست آورده اند و از آن سو رقیب دیرینه اش در یک دهه اخیر در بهترین حالت و اوضاع خود قرار داشته تکرار مکررات است.
🔹اینکه بخواهیم دلایل این همه تغییر در مدیریت این همه تغییر و تحول در نیمکت این همه رفت و آمد بازیکن را جستجو کنیم تنها به یک منبع می رسیم، به یک سرنخ و اینکه تعادل و تساوی و برابری از سوی متولی این دو باشگاه به یک اندازه توزیع نمی شود.
🔹اینکه یک باشگاه با همان بودجه باشگاه رقیب، با همان تجربه و سابقه مدیریت، با همان نگاه دقیق سرمربی انتخاب می کنند امری محال است؟ پر واضح است که اختلاف بسیاری در بودجه هر دو باشگاه وجود دارد.. اختلاف بسیاری در دیدگاه و انتخاب مدیریت برای هر دو باشگاه است.. اختلاف بسیاری برای انتخاب سرمربی وجود دارد و همه و همه نشان از نابرابری و تفاوت و تبعیض برای هر دو باشگاه است.
🔹متاسفانه این استقلال است که چوب این نابرابری ها را خورده است و همچنان می خورد و قرار هم نیست حالا حالاها این شرایط و اوضاع بد و دردناک پایان بپذیرد و حتی کمتر شود.
🔹تنهایی استقلال و فریادهای بحق هوادارانش این روزها بیشتر از هر زمان دیگری احساس می شود و به چشم دیده می شود، ای کاش این اوضاع برای وزارت ورزش هم احساس می شد آنگاه شاید اوضاع کمی، فقط کمی بهتر می شد.