پس از سه تغییر مدیریتی در فصل گذشته در این پیش فصل هم شاهد یک تغییر دیگر در رأس باشگاه استقلال هستیم، باز یکی رفت و یکی دیگر آمد اما همچنان استقلال حال خوبی ندارد.. انگار حال استقلال با این نفر و آن نفر خوب نمی شود و تنها اسم ها می آیند و می روند و هیچ اتفاق مثبت و خوشایندی نمی افتد.
انگار نشستن روی صندلی مدیریتی استقلال آرزو بسیاری است اما وقتی به آرزوی خود می رسند و از این میز و صندلی به مشهوریت و معروفیتی می رسند تنها به همان بسنده می کنند و راه گشا و گره گشای مشکلات باشگاه نمی شوند تا هوادار خیالش از بابت مدیریت باشگاه محبوبش آسوده باشد.
حکایت انتخاب مدیران باشگاه یک حکایت قدیمی، یک تصمیم سبک و بدون هیچ تلاش و فکری بوده است، انگاری وزارت ورزش تنها یک اسم انتخاب می کند و کاری به کارنامه و سابقه مدیریتی مثبت گذشته افراد ندارد. وقتی مدیری را انتخاب می کند او را به حال خود رها می کند دیگر هوایش را ندارد.
مدیریت باشگاه هم به تنهایی و بدون حمایت وزارت ورزش نمی تواند از پس مشکلات بسیار زیاد باشگاه برآید و بالطبع به سرنوشت مدیران گذشته دچار خواهد شد، حمایتی که انگار سلیقه ای است و شامل هر مدیری در باشگاه استقلال نمی شود و این تعدد بسیار زیاد رفت و آمدها در باشگاه استقلال و اتاق مدیریت به همین خاطر بوده است.