هر چقدر پرسپولیسی ها در نیمه اول تلاش کردند تا دروازه خود را بسته نگه دارند و بتوانند سرعت بازی را کنترل کنند و به نتیجه رسیدند و یک نیمه بدون گل به رختکن بروند و چند موقعیت خطرناک و صد در صد گلزنی را از رونالدو بگیرند اما...
اما نیمه دوم دیگر مثل نیمه اول نشد، نه پرسپولیس آن پرسپولیس نیمه اول بود و نه آن النصر آن تیم نیمه اول.. با اینکه پرسپولیس در این بازی با از دست دادن تمام امتیاز بازی نتوانست به هدف خود برسد اما از بابت بسته نگه داشتن دروازه خود بر عدم گلزنی رونالدو موفق عمل کرد.
هر چند نیمه اول با مصدومیت جزئی که روی مچ پای رونالدو با خطای کنعانی زادگان انجام شد دیگر رونالدو آن مهاجم و کاپیتان زهردار و خطرناک دقایق اول بازی نشد و با ضربه دیگری که سرلک در نیمه دوم به پای رونالدو وارد کرد و باعث اخراج خود شد به نوعی به صورت کامل رونالدو را از جریان بازی خارج کرد.
دیگر نه آن دوندگی نیمه اول را داشت و نه آن تحرک و نشاطی که انتظارش می رفت.
پرسپولیس با دو گل مغلوب النصر عربستان شد تا ثابت شود که اختلاف فوتبال ایران و عربستان با ستاره های جذب شده بسیار مشهود و نمایان است و شاید یک نیمه یا حتی یک بازی بتوان مقاومت و ایستادگی کرد اما بالاخره مغلوب خواهیم شد.