شاید وقتی در بیست دقیقه ابتدای بازی برابر هوادار آبی پوشان پایتخت با دو گل از حریف خود عقب افتاده بودند ترس و لرز و استرس و اضطراب در وجود اکثر استقلالی ها شروع به موج زدن کرد.. چون در طول فصل از شروع فصل تاکنون و حتی در فصل گذشته هم چنین شروع بدی در دقایق اولیه یک بازی را هرگز از تیم استقلال شاهد نبودیم.
به قول جواد نکونام این تیم در ابتدای شروع بازی انگاری به یک خواب رفته بود و همین موجب شد یک نتیجه عجیبی بدست بیاید، تیم استقلال در زمین خودی در کمتر از بیست دقیقه از حریف رده دوازدهمی خود با دو گل عقب بود و این هرگز نه معقول بود و نه باور کردنی و نه پذیرفتنی.
حتی شکست در پایان نیمه اول هم برای بسیاری پذیرفتنی نبود و اگر چنین نتیجه ای بدست آمد باید نیمه دوم یک نیمه متفاوتی باشد و این چنین هم بود.
استقلال در نیمه دوم با توپی پر آمد، تیمی سرتاسر حمله، حملاتی که پر واضح بود که به گل خواهند رسید، حمله پشت حمله تا اینکه این دیواره دفاعی آنچنان خسته و متزلزل شد و گل های استقلال یکی پس از دیگری به ثمر رسیدند.
هر چند هنوز تنها هفت هفته از این فصل را سپری می کنیم و تا پایان فصل که چه عرض کنیم تا پایان نیم فصل هم زمان بسیاری باقی مانده است اما می توان با یک تحلیل گذرا اینگونه متوجه شد که تیم استقلال اگر با همین فرمان رو به جلو حرکت کند همچنان می تواند یکی از قدرتمندترین تیم های مدعی برای صدرنشینی و کسب جام باشد، استقلالی که به معنای واقعی هر روز بهتر از دیروز می شود و حتی اگر در جریان بازی گاه گداری عقب هم بماند می تواند از پس خود براید و تغییر نتیجه به سود خود را یاد گرفته است.

لینک مطلب در خبرورزشی: https://www.khabarvarzeshi.com/news/434968