چند وقتی است که پس از هر رویداد ورزشی و بویژه فوتبالی شاهد حضور جواد خیابانی در برنامه های زنده صبحگاهی صدا و سیما هستیم، حضوری که هم نظر کارشناسی می دهد و هم اکثرا حرف دل مردم و دوستداران فوتبال را صاف و رورواست بیان می کند.
اینبار هم آمد و از هر دری سخن گفت و از تیم ملی نوجوانان، از تیم بزرگسالان و همه و همه و یک جمله که بیشتر به دل اهالی فوتبال و بویژه هواداران نشست از عدم کفایت مدیران و مسوولانی گفت که تنها پشت میز نشسته اند و به قول معروف پول پارو می کنند اما وقتی که باید در جای خودش مصرف و خرج شود جای دیگری آن پول ها را می بینیم.
از اوضاع آشفته تیم بزرگسالان گفت که می توان از آن توقع قهرمانی داشت اما با این اوضاع و احوال بعید می دانیم.
خیابانی وقتی با صدای بلند و دلی پرخون از عدم انجام بازیهای تدارکاتی درست و حسابی حرف می زد انگاری هواداران فوتبال پشت تریبون ایستاده اند و فریاد می زنند که چرا تیم ملی ژاپن می تواند با تیم ملی آلمان بازی دوستانه انجام دهد آنوقت تیم ملی ما نمی تواند؟!
و تمام این نتوانستن ها را به گردن تحریم هم ننداخت و صاف و ساده و صادق گفت که مساله پول است و وقتی مسوولان فوتبال حاضر نمی شوند به طور مثال ۲۰ یا ۳۰ یا ۴۰ میلیون یورو بدهند تا با تیم های بزرگ از جمله آرژانتین بازی تدارکاتی برگزار کنیم داستان تیم ملی همین آش است و همین کاسه.
خیابانی وقتی گفت که حاضر است خود به جای آن مسوولان تیم ملی آرژانتین را به ایران بیاورد شاید گزافه گویی کرده باشد اما لپ کلام ایشان این است که تیم ملی فوتبال کشورمان مردان دلسوز واقعی می خواهد، کسانی که دلشان برای نتیجه گیری این تیم می سوزد و حاضر هستند همه کاری انجام دهند که متاسفانه نیستند.
تیم ملی فوتبال کشورمان در حالی راهی جام ملتها در قطر خواهد شد که محک جدی و قوی نخورده است و کوچکترین و نزدیک نکته آن هم همین آخرین بازی تیم ملی در تاشکند می باشد که زنگ خطر جدی را به صدا در آورد که بازی برده را در یک نیمه با تساوی در نیمه دوم عوض می کند و این برای تیم ملی هرگز خوب نیست، کلام آخر رقابت با تیم های ژاپن و کره و استرالیا و... و... با دست خالی امکان ندارد.