اگر آبی پوشان پایتخت در این هفته های اخیر به صدرنشینی خود تداوم نمی بخشیدند و خیلی زود صدر را از دست می دادند و جایگاه شان پایین تر از صدر بود با این همه فشار و حملات شدید و حاشیه های ریز و درشت از سوی دیگر رقیبان مواجه نبود.
وقتی تیم استقلال برای اولین بار در طی یک دهه اخیر بهترین شروع فصل در کسب نتایج درخشان را داشته پر واضح است که بسیاری از رقیبان گرفته تا دشمنان قسم خورده این تیم از این استارت قدرتمند و از این نتیجه گیری عجیب دلهره و استرس و اضطراب دارند و در صورت تداوم آن تا پایان نیم فصل اول که چیزی به رسیدن آن باقی نمانده است برایشان بسیار گران تمام می شود.
شاید اگر آبی پوشان در هفته های پایانی به صدر جدول می رسیدند و جایگاه شان را چند هفته ای حفظ می کردند این مقدار بار فشار را تحمل نمی کرد و کارش حداقل برای رسیدن به قهرمانی آسان تر بود، اما وقتی برای اولین بار یک شروع فصل قدرتمند و فوق العاده ای را تجربه کرده است با یک فشار سنگین تر از سوی رقیبان مواجه شده است، فشاری که نشان می دهد تیم استقلال کارش را برای رسیدن به قهرمانی از همین هفته های اول و نیم فصل اول استارت زده است و در رسیدن به هدفی که دارد بسیار مصر و مستحکم است.
پر واضح است که صدرنشینی در هفته های اول و تداوم آن در هفته های متوالی و به نوعی فاصله گرفتن بیشتر از دیگر تیم های تعقیب کننده یک زنگ خطر جدی و ترسناک برای دیگر رقیبان ایجاد خواهد کرد، دیگر رقیبانی که می خواهند رکورد فصل های گذشته خود را تکرار کنند یا اینکه می خواهند قهرمانی های دور خود را دوباره در این فصل تکرار کنند اما وقتی تیم استقلال تمام خواسته ها و توقعات آنها را از بین برده است نمی توانند آرام بنشینند و باید راهی برای باز پس گیری صدر تلاش کنند، حال این تلاش درون زمین باشد یا بیرون زمین با ترفندهای مختلف.
حال آبی پوشان تهرانی باید برای این صدرنشینی خود تاوان سختی را پس بدهند و اگر می خواهند همچنان در صدر باقی بمانند و آن را تا نیم فصل و حتی تا نیم فصل دوم همچنان ادامه دهند باید مواظب باشند، هم مواظب اتفاقات درون تیمی خود و هم اتفاقاتی که از بیرون تلاش دارند تا به درون تیم وارد شوند و مثل یک ویروس برای صدرنشین مشکل ایجاد کنند.