(4915) حسرت آبی و قرمز؛ وقتی دربی برنده نداشت (25 آذر 1402)
شاید در نگاه اول پنالتی وقت های اضافه استقلال و به تساوی کشیده شدن بازی آبی پوشان را از تحمل یک شکست و از دست دادن صدر نجات داد اما از طرفی نتیجه تساوی برای هیچ کدام از دو تیم راضی کننده نبود.
استقلالی ها که می خواستند با فتح دربی طلسم شکست ناپذیری رقیب خود را در چند فصل اخیر بشکنند و با یک تیر دو نشان بزنند و صدر را هم همچنان از آن خود کنند وقتی در دقیقه ۷۷ بازی را به حریف قرمز پوش خود واگذار کرد یک ۱۳ دقیقه کابوس وار و عذاب آوری را سپری کرد.
آبی پوشان که در نیمه دوم توپ و میدان را در اکثر دقایق بازی مال خود کرده بودند و در چند صحنه می توانستند گل برتری خود را به ثمر برسانند روی یک غافلگیری خود متحمل شکست شدند و دقایق پایانی سخت و عجیب و دلهره آوری را سپری کردند.
از سویی دیگر تیم پرسپولیس هم که در دقیقه ۷۷ خود را فاتح دربی می دانست در خواب سومین برد متوالی خود بازی را ادامه می داد و توجه اش از حملات آبی پوشان و محوطه جریمه ای که هر لحظه بوی پنالتی می داد خارج شد تا اینکه بالاخره روی یک صحنه از چندین صحنه به زمین افتادن آبی پوشان سوت داور به صدا درآمد و با گل تساوی یامگا آب سردی بر پیکر گل محمدی و یارانش ریخته شد.
دقایق پس از گل تساوی این پرسپولیسی ها بودند که دل و دماغی برای ادامه بازی نداشتند و حسرت یک برد دیگر در دربی برایشان اتفاق افتاد.
در اینجا نمی خواهیم نتیجه تساوی را عادلانه و رضایت بخش برای هر دو تیم عنوان کنیم که بالطبع چه نکونام و چه گل محمدی از نتیجه بدست آمده راضی و خشنود نیستند.
شاید تنها این تیم استقلال باشد که روی کاغذ توانست صدر جدول را در روز برد سپاهان همچنان با یک امتیاز بیشتر از آن خود کند و از این بابت احساس رضایت کند اما در مجموع نتیجه تساوی هیچ یک از دو تیم و همچنین هوادارانشان را راضی نکرد.