باز تساوی در بدترین زمان ممکن، وقتی پس از برد شیرین هفته گذشته می شد سریال تساوی ها را به باد فراموشی سپرد، اما باز تساوی در بازی خارج از خانه با موقعیت های گل کم باعث شد تا باز یاد امتیازهای از دست رفته بیفتیم.
استقلال در سیرجان 2 امتیاز حیاتی و حساس دیگری را از دست داد و واقعا اگر سپاهان در این سمت برابر آلومینیوم امتیاز از دست نمی داد و شکست نمی خورد حال باید صدر جدول را پس از سیزدهم هفته به این تیم اصفهانی تقدیم می کردیم.
استقلال به لطف شکست سپاهان همچنان با یک بازی بیشتر و 2 امتیاز بیشتر در صدر جدول باقی مانده است اما معلوم نیست که این بقاء تا کی بخواهد ادامه داشته باشد؟ وقتی استقلال از 5 بازی گذشته خود چهار تساوی و تنها یک برد بدست آورده است این یعنی اینکه هفته های ناکامی و از دست دادن امتیازهای فراوان از راه رسیده است، امتیازهایی که اگر حتی در یکی دو بازی بصورت کامل بدست می آمدند حال با خیالی آسوده تر می شد در صدر جدول ایستاد و استرس و اضطراب کمتری را تحمل کرد.
بارها و بارها نوشتیم و گفتیم و به آن پرداختیم که اگر آبی پوشان بخواهند همین طور به راه خود ادامه دهند هنوز به پایان نیم فصل اول نرسیده باید قید صدرنشینی را بزنیم و آن را تقدیم خطرناک ترین رقیب مان یعنی سپاهان بدهیم، اما اگر قدر موقعیت های خود را بدانیم و خودمان بازی خودمان را بکنیم و امتیازهای لازم خودمان را کسب کنیم دیگر کاری به نتایج دیگر تیم ها و تعقیب کنندگان نخواهیم داشت.
استقلال در این صورت می تواند هم به صدرنشینی اش در پایان نیم فصل اول ادامه دهد و هم یکی از مهمترین مدعیان کسب قهرمانی در نیم فصل دوم باشد که هدفش برای هر بازی تنها و تنها برد باشد و بدون کسب برد هرگز از میدان مسابقه بیرون نیاید، آنگاه نه به تساوی و نه هیچ نتیجه دیگری حتی فکر هم نخواهد کرد، استقلالی ها باید تابلوی توقف مطلقا ممنوع را جلوی چشم شان بگذارند تا یادشان نرود که برای صدرنشین ماندن و قهرمانی نباید توقف کرد حتی برای یک لحظه.