با بازگشت امتیازات کسر شده تیم های سپاهان و پرسپولیس جدول دچار دگرگونی شد، باعث شد تا شائبه های بسیاری پس از این رأی در ذهن و زبان بسیاری از تیم ها و بویژه تیم استقلال که از بابت این رأی بیشترین ضرر را متحمل شد بوجود آید.
اینکه چرا این قانون تصویب شد و چرا عده از تیم ها آن را رعایت کردند و عده ای دیگر رعایت نکردند و اینکه چرا آن عده که رعایت کردند با آن عده ای که رعایت نکردند باید مساوی باشند و اینکه اگر جریمه و مجازاتی صادر شد باید مورد تعدیل و تخفیف قرار بگیرد سؤالاتی است که پر واضح است نه خود فدراسیون فوتبال و نه سازمان لیگ و نه هیچ ارگان دیگری قادر به پاسخگویی صحیح و قانع کننده نیستند.
هنوز از یاد نبرده ایم، باشگاه استقلال و شخص علی خطیر چقدر برای رعایت سقف قرارداد مجبور به از دست دادن ستاره های تیم از جمله مهدی قائدی و محمد محبی و ناچار به عدم جذب ستاره های دیگر برای تیمش شد، وقتی لیست نکونام تایید نشد و سرمربی تازه وارد آبی ها نتوانست تیمی که خود دوست داشت ببندد و ناچار تن به خواسته مدیرعامل تیمش داد.
وقتی مدیریت باشگاه برای جریمه نشدن و عدم کسر امتیاز مجبور به کاهش قرارداد بازیکنان تیمش و حتی سرمربی تیمش شد تا از سقف تعیین شده عبور نکند اما وقتی حال و پس از ماه ها دیده می شود که امتیازهای کسر شده یا در اصل جریمه صادر شده از سوی سازمان لیگ وتو می شود و امتیاز تیم های متخلف که سقف قرارداد را رعایت نکردند و سود خود را بردند بازگردانده شد شائبه های بسیاری را بوجود آورده است.
به واقع اگر سقف قرارداد در این فصل اعمال نمی شد آیا تیم های دیگر از جمله استقلال نمی توانستند بازیکنان مورد نیاز خود را جذب کنند؟ آیا عدالت بین تمامی تیم ها یکسان تقسیم می شد؟ و حال که امتیازهای کسر شده دو تیم سپاهان و پرسپولیس به آنها بازگردانده شد قرار است چه جریمه دیگری برای آنها اعمال شود؟ آیا اصلا جریمه خواهند شد یا خیر؟!
پر واضح است که بزرگترین تیمی که از رعایت قانون سقف قرارداد ضرر کرد تیم استقلال است، ضرری که آخرین آن از دست دادن جایگاه صدر جدول پس از حفظ ده هفته ای آن به وجود آمد که هرگز نه توسط باشگاه استقلال و نه هواداران این تیم قابل قبول و پذیرش نخواهد بود.