بازی برگشت به خیال اینکه نتیجه بازی رفت جبران خواهد شد و بتوان در زمین حریف یک صعود جانانه و خاطره انگیز داشت تمام ذهن ها را معطوف به خود کرد اما... .
اما داستان انگاری قرار نبود تغییر کند، نتیجه بازی رفت تغییر نکرد، درست کپی نتیجه بازی رفت در بازی برگشت هم اتفاق افتاد، درست اخراج دانشگر در بازی رفت که منجر به تغییر نتیجه از برد به شکست شد در بازی برگشت هم با اخراج یزدانی نتیجه از برد یک بر صفر به سه بر یک به سود میزبان عربستانی تغییر کرد.
به واقع چرا تیم سپاهان در هر دو بازی از یک سوراخ باید گزیده شود و درست در نیمه دوم و اواسط آن روی یک بی مبالاتی بازیکن خود را اخراج شده ببیند و درست پس از اخراج گل های تیم حریف به سمت دروازه سپاهانی ها سرازیر می شود؟!
به واقع چرا باید تیمی که در سابقه آسیایی بودن صاحب تجربه بالایی است اینطور در مرحله ای که می توانست از نتیجه ای به سود خودش بود بهترین استفاده را ببرد حتی بعد از یک اخراج و ده نفره شدن بخواهد خیلی ساده از هم بپاشد و نتواند کنترل دوباره بازی را به دست بگیرد و از نتیجه برد خود محافظت کند؟
تکرار نتیجه شکست بازی رفت در بازی برگشت برای سپاهان به مثابه یک خودکشی تر و تمیزی بود که اصلا نیازی هم به حریف قدرتمندی بنام الهلال هم نداشت.
حال باید دید سپاهانی ها با این شوک در بازگشت به لیگ آیا دچار تحول می شوند یا همچنان نتایج دور از انتظار خودشان را ادامه خواهند داد؟!