برای هواداران استقلال تمام آن 80 دقیقه قبل از دریافت دو گل یک طرف و آن ده دقیقه پایانی پر استرس و اضطراب از طرفی دیگر تمام لذت و شادی برد پرگل را از ذهن هواداران آبی به یکباره پاک کرد طوری که با سوت پایان داور هوادار نفسی به آرامی کشید، نفسی پس از یک ترس و اضطراب و استرس 10 دقیقه پایانی.
هوادار استقلال وقتی صدرنشینی موقت رقیب خود را می بیند و ترس از دست دادن امتیاز حتی در بازی خانگی را احساس می کند ناخودآگاه ترس تمام وجودش را می گیرد، چون می داند هفته های پایانی دیگر جای از دست دادن امتیاز نیست چون شاید فرصتی دیگر برای جبران نباشد، چون دیگر شاید نتوان صدر را از تیم هایی پس گرفت که بیش از یک نیم فصل است که در انتظار رسیدن به صدر مانده اند و حال از این فرصت بهترین استفاده را برده اند.
وقتی هوادار می ترسد چون هرگز دوست ندارد که تمام تلاش یک فصل در بیست و چهار هفته به یکباره در چند هفته مانده به پایان فصل تبدیل به هیچ شود، چون دیگر حوصله حسرت خوردن ندارد، چون دیگر نمی خواهد غصه بخورد.
این ترس طبیعی است و ای کاش آبی پوشان هم چنین ترسی را احساس کنند و هوش و حواس شان در این شش هفته پایانی بیشتر جمع باشد، استقلال باید ببرد حتی با کمترین اختلاف گل، حتی با بردهای اقتصادی چون کسب سه امتیاز و عقب نماندن از کورس برایش حتی از نان شب هم واجب است.

2 اردیبهشت 1403