به یکباره افزایش قیمت دو برابری روزنامه وزین خبرورزشی همراهان و دنبال کنندگان این نشریه را شوک زده کرد به طوری که این شوک باعث شد که حتی بنابر عدم میل باطنی خود مجبور به خداحافظی و دیدارهای دور به دور خود با نشریه ای بشوند که بیش از دو دهه است که با آن همراه بوده اند.
این همراهی دو دهه ای را شاید نسل امروز که با نسل اینترنت و شبکه های مختلف اجتماعی و مجازی معروف شده اند یا کمتر یا هیچگاه حتی درک هم نکنند رسیدن به آن که مطمئنا پیشکش. اما برای نسل ما که دهه 70 و 80 را خوب درک کرده ایم و در آن دوران تنها دلخوشی ما و در اصل واسطه و رابط بین ما و تیم و بازیکنان محبوبمان همین نشریات کاغذی بودند که صد البته تعدادشان حتی از انگشتان هر دو دست هم فراتر می رفت هیچ گاه فراموش شدنی نیستند.
وقتی در آن زمان از پدر خود برای رفتن به مدرسه پول توی جیبی می گرفتیم یا اینکه هر چند وقت یکبار پول هایمان را که برای خریدهای دیگر خودمان بود جمع می کردیم تا بتوانیم نشریات مورد علاقه خودمان را بخریم و با ورق زدن صفحه به صفحه آنها و دیدن پوسترهای تیم و بازیکنان محبوبمان کیف می کردیم هر چند سخت بود اما یک سختی لذت بخشی بود که امروز با گذشت دو دهه بیشتر به لمس و درک آن پی می بریم.
حتی امروز و پس از گذشت بیست و چند سال و حتی گسترش فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و دسترسی سریع تر به اخبار و پیگیری رویدادها هنوز برای نسل ما که دهه های شصت و هفتاد را به خوبی درک کرده اند همراهی با نشریات کاغذی یک لذت خاص دارد، لذتی که انگاری تنها ما توانسته ایم آن را درک کنیم و نسل امروز از آن محروم مانده اند.
اما امروز که بزرگ و بزرگ تر شده ایم و تشکیل خانواده داده ایم و به قول بچه ها گفتنی خرج هایمان بالاتر رفته است و دیگر به جای اینکه از پدرهایمان پول توی جیبی بگیریم خودمان پدر شده ایم و باید پول توی جیبی فرزندانمان را بدهیم و ماشاء الله افزایش قیمت های هر روزه اقلام ضروری و ما یحتاج زندگی بسیاری از خانواده ها را مستآصل کرده است و برای جور شدن دخل و برنامه ریزی و فشرده سازی برای خرج کردن ها دیگر بهانه ای بالاتر از این برایمان باقی نگذاشته است که از بسیاری از لذت های گذشته مان را کنار بگذاریم.
در اینجا هرگز نمی خواهیم به خبرورزشی محبوبمان خرده بگیریم و اینکه این افزایش دو برابری قیمت را توی سرشان بزنیم و از این جور حرفها، هر چند جای غر زدن، جای گلایه، جای ناراحتی دارد و همه اینها به این دلیل است که نمی توانیم بنابر عدم میل باطنی مان دیگر هر روز این نشریه کاغذی را همراهی کنیم اما از طرفی هم نمی توانیم که هرگز آن را دنبال نکنیم و حتی اگر شده هفته ای یکی دو بار آن را تنها و تنها به عشق دو دهه همراهی بی منت و با لذت دوباره آن را تهیه کنیم اما... .
اما با همه این تفصیل ها ماندگاری نزدیک به سه دهه ای روزنامه کاغذی خبرورزشی و در کنار آن راه اندازی و بازگشایی سایت اینترنتی و شبکه اجتماعی خبرورزشی دسترسی و امکان دنبال کردن آن را برایمان ساده تر کرده است و جای شکر آن باقی است اما روزنامه کاغذی خبرورزشی یک چیز دیگر است بوی کاغذ و لذت ورق زدن و خواندن کلمه به کلمه آن.
با اینکه دوست نداشتیم که به این زودی ها گلایه مان را علنی کنیم و شاید می شد که مدتی صبر کرد آنگاه آن را بیان کرد که شاید اینطور بهتر می بود اما چون با روزنامه محبوب خود احساس راحتی و صمیمیت می کردیم دوست داشتیم که سریع تر آن را مطرح کنیم که از میزان علاقه خود هم مطلع شوید.

6 اردیبهشت 1403