رقابت وقتی در هفته های پایانی حساس می شود که فاصله امتیازی تیم های مدعی به سه امتیاز هم نمی رسد یعنی هر بازی تنها نیاز به یک لغزش دارد تا جای تیم ها تغییر کند، صدر تسلیم تیم دیگری شود و تیم دیگر در صدر بایستد.
از دست دادن دو امتیاز حیاتی از سوی استقلال صدرنشین این امید و انگیزه را به تیم پرسپولیس داد تا بتواند با کسب هر سه امتیاز بازی سپاهان پس از بیش از یک نیم فصل در بهترین زمان ممکن به صدر برسد و آبی پوشان را پایین تر از خود ببیند.
شاید در نگاه اول کسب حتی یک امتیاز در زمین حریف آن هم تبریز برای هر تیمی امتیاز باشد اما برای تیمی که صدرنشین است و برای ایستادن در صدر نیاز مبرم به برد و کسب سه امتیاز دارد تساوی به معنای یک ایست است، یک ایست موقت و شاید بشود گفت خودکشی.
استقلال پس از تساوی وحشتناک در تبریز ۹۰ دقیقه نگاه خود را به ورزشگاه آزادی دوخت تا شاید سپاهانی ها بتوانند میزبان خود پرسپولیس را متوقف کند تا صدر در حساس ترین زمان و موقعیت خود از کف استقلالیها نرود، تا یک هفته بیشتر آبی ها نفسی به راحتی بکشند.
اتفاقا اینگونه هم شد سپاهانی ها در آزادی یک امتیاز گرفتند تا استقلالیها و هواداران آبی خوشحال ترین افراد شب گذشته در دنیا بودند.
پرسپولیس هدیه استقلالیها را که تسلیم صدر بود رد کرد و برابر سپاهان هم امتیاز از دست داد تا بهترین فرصت برای ایستادن در صدر را از دست داده باشد.
استقلالیها هم یک هفته بیشتر احساس امنیت کردند و نباید فراموش کنند که هفته های پایانی پیش رو دیگر مثل این هفته شاید اینقدر خوش شانس نباشند پس باید بیشتر هوای امتیازها را داشته باشند و اگر می خواهند همچنان صدرنشین باقی بمانند باید فاصله امتیازی شان را افزایش دهند و دیگر امتیازی از دست ندهند.

13 اردیبهشت 1403