جواد نکونام با کپی برداری از راهی که فرهاد مجیدی دو فصل پیش همراه با آبی پوشان طی کرد و به موفقیت و جام رسید کم کم دارد به سلامت از آن راه عبور می کند و برای رسیدن به مقصد تنها سه هفته دیگر باقی دارد.
عبور سخت از ذوب آهن و فولاد و تساوی برابر تراکتور در سه هفته گذشته توانست آبی پوشان را همچنان در صدر نگه دارد همچنان که پرسپولیسی ها پا به پای رقیب خود در حال حرکت است و مترصد یک لغزش از آبی پوشان است تا بتواند صدر را از آن خود کند اما فعلا به خواسته خود نرسیده است.
هر چند آبی پوشان در نیمه اول و بیشتر دقایق با خلق موقعیت های بسیاری می توانستند در همان نیمه با زدن حداقل یک گل با خیالی آسوده تر به رختکن بروند، اما پیچیدگی بازی و از سویی دیگر استرس و هیجان و فشاری که از روی سکوها به داخل زمین و ساق های بازیکنان وارد می شد این خواسته را حداقل در نیمه اول محقق نکرد.
استقلالی ها که از بازی برابر ذوب آهن درس گرفته بودند با یک بازی خوب و با برنامه در اکثر دقایق بازی صاحب توپ و میدان باشد و از میزبانی خود بهترین استفاده را ببرد و به گل برسد و بتواند بیش از 30 دقیقه از تک گل برتری خود محافظت کند و نشان دهد که می شود در زیر فشار و استرس و هیجان هم با برنامه بود و مسیری که برای آن برنامه ریزی شده است طی کرد.
هر چند فولادی ها در 10 دقیقه پایانی برای رسیدن به گل تساوی خود را به آب و آتش می زدند و با خلق موقعیت های فراوان در اکثر دقایق در زمین استقلال و محوطه جریمه این تیم بودند اما توپ هایشان راه به جایی نبرد تا استقلالیها توانسته باشند به معنای واقعی کلمه خوب از تک گل خود محافظت کرده باشند و یک برد اقتصادی و شیرین و لذت بخشی را کسب کرده باشند.
جواد نکونام خوب متوجه شده است که هفته های پایانی زمان از دست دادن امتیاز نیست، زمان از دست دادن صدر هم نیست، زمان فکر کردن برای حسرت ها هم نیست و همان بهتر که بتواند بازی اش را ببرد تا به هیچ کدام از این فرضیه ها حتی فکر هم نکند. بهترین راه فکر نکردن به این فرضیه ها هم کسب سه امتیاز بود با حداقل گل زده که بدست آمد.

25 اردیبهشت 1403