به واقع همه خسته شده اند، هم استقلالی ها و هم آنانی که از بیرون باشگاه استقلال را می بینند و حتی آنانی که اصلا دنبال فوتبال نیستند وقتی هرازگاهی اخبار فوتبال به گوششان می رسد از اوضاع و احوال تکراری و اینکه چرا هیچگاه راه چاره ای اساسی برای آن درست نمی شود خسته شده اند.
داستان تکراری تصمیمات اشتباه، داستان تکراری سکوت و تاخیر و تعلل و از دست دادن فرصت آنچنان در باشگاه استقلال تبدیل به یک عضو ثابت و یک دستور قطعی شده است که انگاری اصلا قرار نیست یکبار این داستان طور دیگری رقم بخورد، انگار قرار نیست به قول معروف نوار این داستان های تکراری و خسته کننده پاره شود و سپس پس از مدتی دوباره ادامه پیدا کند هرگز و هرگز و هرگز..
حتی سپرده شدن باشگاه استقلال به هلدینگ خلیج فارس هم با توجه به اتفاقات چند هفته گذشته ثابت کرد که نه حتی با تغییر یافتن مدیران از وزارت ورزش به هلدینگ پتروشیمی هم داستان تکراری پایان پذیر نشد که نشد.
وقتی می پرسیم که به واقع گناه این هوادار چیست؟ شاید در ظاهر پاسخ قاطعانه و محکمی به آن داده نشود اما می توان در پشت پرده فهمید که پاسخ ها چیست؟ آری گناه این هوادار این است که استقلالی است و اینکه چرا با نام استقلال و کلمه استقلال و طرفداران و دوستداران استقلال باید عده ای مشکل داشته باشند و تعداد این عده در طول سالها و دهه ها آنقدر زیاد باشد که این داستان ها دست از سر استقلال و هوادارانش برندارد به واقع سؤال عجیب و بزرگی است که هیچ پاسخ و دلیل قانع کننده ای برای آن یافت نشده است.
گناه هوادار این است که استقلالی است و گناه استقلال هم این است که تعداد افرادی که نه از نام استقلال و هوادارانشان نفرت دارند آنقدر بسیار است که تصمیمات آنها جز ضرر و زیان هیچ سودی برای استقلال نداشته است.

19 تیر 1403