انگار برای باشگاه استقلال خصوصی سازی تنها در اسم و ظاهر معنا دارد و در واقعیت اوضاع طور دیگری است.
سپرده شدن باشگاه استقلال به هلدینگ خلیج فارس شاید در نگاه اول و آن اوایل موج شادی و خوشحالی را برای استقلالی ها در بر داشت، اینکه بالاخره پس از دهه ها از زیر سایه وزارت ورزش خارج شده است و قرار است به معنای واقعی طعم خصوصی شدن را بچشد.
اما هر چه بیشتر جلو رفت، روزها و هفته ها و حال هم ماه ها اوضاع طور دیگری رقم خورد، فصل برای آبی ها با ناکامی از دست دادن قهرمانی به پایان رسید و حال می شد به فکر تغییر و تحول باب میل مالک جدید بود.
تغییر هیات مدیره و انتخاب مدیرعامل دلخواه هلدینگ خلیج فارس.. اما حتی برای این موضوع هم هفته ها وقت صرف شد، بیش از دو هفته برای یک تصمیم وقت از دست رفت و سپس حتی پس از تعیین هم برای یک انتخاب دیگر باز زمان دیگری باید از دست برود تا یک انتخاب دیگر صورت بگیرد.
با شروع فصل نقل و انتقالات آبی ها بسیار امیدوار بودند با کمک هلدینگ خلیج فارس تمام حسرت های چند فصل گذشته در این فصل از بین برود و استقلال یک تیم قدرتمند و پرستاره را بتواند ببندد و از همین پیش فصل مدعی اصلی برای قهرمانی باشد اما... .
اما با سپری شدن بیش از یک هفته از فصل نقل و انتقالات هنوز خبر امیدوار کننده و خوشحالی بسیار که هوادار آبی را به این تغییر خوشبین کند دیده نشده است.
استقلال همچنان مدیرعامل ندارد و توسط سرپرست موقت اداره می شود، سرپرستی که سابقه خود را در فصل گذشته نشان داده و لااقل هوادار آبی او را خوب می شناسد.
جواد نکونام هم به عنوان سرمربی استقلال هم مدتی است که در سکوت به سر می برد و هیچ نظری بر اوضاع یک ماه اخیر آبی پوشان تاکنون نداشته است.
نگرانی هواداران آبی از اوضاع بلاتکلیف و آشفته باشگاه و تیم محبوبشان کاملا مشهود و واضح است و مشخص نیست که تا چه زمانی هم ادامه داشته باشد.
نگرانی که هواداران استقلال از اوضاع آشفته و نامعلوم تیم محبوبشان هر فصل تکرار می شود و انگاری قرار نیست که به این زودی زود به پایان برسد.

20 تیر 1403