بازار نقل و انتقالات شروع شده و تیم ها از همین ابتدای نقل و انتقالات عزم خود را برای بستن تیمی قدرتمند جزم کرده اند، وقتی دو تیم پرطرفدار پایتخت برای اینکه از قافله عقب نمانند و بتوانند هواداران خود را راضی نگه دارند باید دنبال ستاره های لیگ باشند.
از دست دادن بیرانوند و اسماعیلی و ترابی و عبدالکریم حسن و چند بازیکن دیگر صدای اعتراض پرسپولیسی ها را پس از مدتها به گوش رساند. پرسپولیس که در فصلی که گذشت توانست در هفته های پایانی به لطف داشتن بازیکنان آماده گوی سبقت را در صدر از استقلالی ها پس بگیرد و جام قهرمانی را برای هشتمین بار به خانه ببرد برای داشتن یک تیم قدرتمند برای فصل آینده ابتدا باید ترکیب اصلی خود را حفظ کند سپس به دنبال بازیکنان دیگر باشد.
وقتی پس از مدتها صدای اعتراض پرسپولیسی ها به گوش رسید استقلالی ها با شنیدن این صدا ابتدا تعجب کرده و سپس آن را امری عادی و طبیعی خواندند، بالاخره وقتی یک تیم ستاره هایش را بدون هیچ دلیلی از دست می دهد برای اینکه بتواند جای خالی آنها را پر کند مجبور است که به دنبال ستاره های لیگ برتر برود و برای این امر نیاز به یک منبع مالی قوی و محکمی است و وقتی این منبع تامین نمی شود و خریدها یکی پس از دیگری از تیم های دیگر سردر می آورند وقتی این نقل و انتقال ها جلوی دیدگان هواداران رخ می دهد خواه ناخواه موجب عصبانیت و ناراحتی آنها می شود.
اگر از دست دادن ستاره ها که اسکلت اصلی تیم قهرمان را تشکیل می دادند برای سرخ پوشان پایتخت یکی دو فصل است که انجام می شود و اینگونه صدای اعتراض هواداران آنها به گوش می رسد پس چه انتظاری از استقلالی ها می توان داشت؟ استقلالی هایی که با این نقل و انتقالات و از دست دادن بازیکن و عدم جذب بازیکنان ستاره و مورد نظر سرمربی بیگانه نیست و این مشکل هر فصل برایشان تکرار می شود چه می توانند بگویند.
اعتراض ها و تجمع هایی که هر فصل توسط استقلالی ها روبروی باشگاه و گاهی روبروی وزارت ورزش تشکیل می شود اما متاسفانه گوش شنوایی هیچگاه صدای این اعتراض ها را نمی شنود و به آنها ترتیب اثر نمی دهد باعث شده است که آبی پوشان پایتخت هر فصل طعم تلخ ناکامی را بچشند و هر فصل برایشان تکرار فصل تلخ گذشته باشد.

24 تیر 1403