📝 هر چقدر دلمان برای نام استقلال بسوزد کم است، هر چند آه و ناله کنیم باز هم کم است، اتفاقات تکراری و ادامه دار برای ضربه زدن به تیم آن هم از درون باشگاه امری تازه و غیر عادی و تعجب برانگیز نیست،
هوادار استقلال هر چقدر هم با این موضوع آشنا باشد باز هم دلگیر می شود، باز هم غم تمام وجودش را می گیرد، اینجا خبری از دلسوز نیست، اینجا خبری از استقلالی واقعی نیست، اینجا همه برای خودشان آمده اند،
برای دیده شدن خودشان و تنها و تنها از نام استقلال مایه می گذارند و باز جمله تکراری و مسخره ای را صدها بار بر زبان زیاده گوی خود به میان می آورند: اینجا کسی بالاتر از نام استقلال نیست و چقدر دردناک است
شنیدن این جمله از زبان کسانی که خودشان را بالاتر از استقلال می دانند اما این جمله را به دیگران نسبت می دهند.
اینجا آرامش معنا ندارد، چون تنها ناآرامی به آن تزریق می شود، اینجا قهرمانی معنا ندارد چون موانع داخلی بسیاری وجود دارند که نگذارند استقلال قهرمان شود و نیازی به موانع بیرونی و خارج از باشگاه نیست.
حیف و حیف و صدها و هزاران حیف که کاری از دست هوادار برنمی آید وگرنه .

2 مهر 1403