حسین حسینی ناراحت است و زبان به درد دل باز کرد اما نمی دانست که هوادار استقلال او را چقدر دوست دارد و چقدر به او تکیه کرده است، هوادار استقلال حسینی را نه تنها به عنوان سنگربان و محافظ دروازه تیمش بلکه به عنوان یک بزرگتر و کاپیتان قبول دارد و از او وظایفی را می خواهد که شاید از دیگر بازیکنان تیم نخواهد.
آقای حسینی حق دارد گاه گداری ناراحت باشد، حق دارد گاه گداری دلش بگیرد و فریاد بزند، اما این حق را ندارد که از هوادار تیمش ناراحت باشد، هر اتفاق پشت پرده ای که برایش در باشگاه رخ داده است بله به هوادار تیمش مربوط می شود اما نه تمام آنها، هوادار تیم هم با تمام اتفاقاتی که برای بازیکنان تیمش رخ می دهد از آنها فوتبال می خواهد، از آنها برد تیمشان را می خواهند فقط همین.
حسین حسینی در سالهای نه چندان دور یکی از ارکان مهم نتیجه گیری تیمش بود و حتی دستکش طلایی لیگ را هم به عنوان دروازه بانی که بیشترین کلین شیت را داشته از آن خود کرده است، اما گاهی فصل های بد هم برای یک دروازه بان اتفاق می افتد اما ما دوست نداریم آن فصل مورد نظر همین فصل کنونی باشد.
دو اشتباه که البته یکی از آنها مرگبار و دیگری بخیر گذشت باعث بی اعتمادی و اضطراب و ترس در دل هوادار استقلال شده است، اشتباه در خروج و مشت کردن توپ و گل به خودی در بازی برابر السد که منجر به شکست تلخی در آسیا شد و دیگری پنالتی که در دقیقه 90 به هوادار داده شد، روی دو اشتباه، دو گل خورده که باعث شد هوادار استقلال دلسرد شود.
هوادار از کاپیتان تیمش بزرگی و تجربه را می خواهد، هوادار از دروازه بان تیمش قرص و محکمی و صلابت می خواهد، هوادار از حسینی خود خود خودش را می خواهد، همیشه هم دروازه بان یک تیم روی فرم نیست این درست اما قرار نیست این روی فرم نبودن همیشگی شود و تبدیل به چند بازی پیاپی شود آنگاه دیگر مشخص می شود که کار حسینی با استقلال رو به پایان است.
از کاپیتان تیم مان می خواهیم که برای تیم بزرگتری کند و مثل یک دروازه بان باتجربه و بزرگ حافظ دروازه تیمش باشد و دوباره کلین شیت هایش را در این فصل استارت بزند که بسیار دلتنگ آنها هستیم و خوب می دانیم که یکی از مهمترین رمزهای موفقیت استقلال در بسته نگه داشتن دروازه اش است.

16 مهر 1403