هر چند نه هواداران آبی و نه ظاهرا مدیران باشگاه و هلدینگ تصمیم و علاقه ای به استفاده از گزینه ایرانی برای ادامه فصل روی نیمکت آبی پوشان ندارند.
پس نام بردن از گزینه های ایرانی که البته حتی به انگشتان یک دست هم نمی رسند حرف گزافه ای است که دوست نداریم اصلا به آن بپردازیم، چون به واقع در موقعیت کنونی هیچ گزینه ایرانی چه پیشکسوت آبی باشد و چه هر مربی ایرانی دیگری توانایی و لیاقت نشستن روی نیمکت بزرگ استقلال را ندارند.
هر چند در فصل های مختلف اسم فرهاد مجیدی به عنوان یک جانشین ثابت از گوی بیرون آمده است و هر بار جانشین استراماچونی، جانشین شفر و جانشین محمود فکری شده است، اما اینبار دیگر قرار نیست جانشین جواد نکونام شود، یعنی بهتر است فرهاد فعلا آخرین خاطره شیرین خود در ذهن هواداران آبی و حتی اهالی فوتبال را از بین نبرد.
چون نه این نیمکت به کسی وفا کرده است و نه موقعیت کنونی باشگاه و تیم استقلال شاید اجازه موفقیت دوباره را نه به فرهاد مجیدی بدهد و نه گزینه دیگری.. پس تصمیم فعلا به انتخاب گزینه خارجی البته از نوع باکیفیت اش گرفته شود.
شاید سرمربی خارجی بتواند البته در طولانی مدت نه تنها یک نیم فصل بلکه حتی تا پایان فصل بعدی تغییرات گسترده ای البته از نظر فنی در شکل بازی استقلالی ها بوجود آورد تا دوباره طراوت و زیبایی و صد البته نتیجه گیری در فوتبال استقلال دیده شود.
فرصت برای بازگشت دوباره فرهاد مجیدی بسیار است، هر چند تجربه ثابت کرده که همیشه استفاده از گزینه تکراری در تیم استقلال به موفقیت ختم نشده است، پس هوادار استقلال دوست دارد فعلا با همان خاطره شیرین آخرین قهرمانی بی مثال تیم محبوبش با سرمربیگری فرهاد مجیدی زندگی کند.

17 مهر 1403